Zeêuws
editEtymologie
editOmschrievienge
editspugen werkwoôrd
- spuge, spoege, spieë:
- in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewônen infinitief
- rest: 't gerundium (te-vurm)
Uutspraek
edit[ˈspyɦən], [ˈspyɦn], [ˈspyɣən]
Vervoegienge
editZiet bie spuge.
Aore vurmen
editAore schriefwiezen
editVertaeliengen
editZiet bie spieë.
Bronnen
edit- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 910
Etymologie
editOmschrievienge
editspugen
Uutspraek
edit[ˈspyɣə(n)]
Vervoegienge
editinfinitief | spugen | |
tegewoordigen tied | ik spuug | wij spugen |
jij spuugt | jullie spugen | |
h/zij spuugt | zij spugen | |
flejen tied | ik, jij, h/zij spuugde, spoog | wij, jullie, zij spuugden, spogen |
gebieënde wieze | spuug | |
onvoltoôid deêlwoôrd | spugend(e) | |
voltoôid deêlwoôrd | heeft gespuugd, gespogen | |
Ouwejaerse vurmen: jullie spuugt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij spuge (anvoegende wieze) ꞏ spuugt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij spuugt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij spoogt (flejen tied) |
Saemenstelliengen
editUutdruksels
edit- Daar spuug ik niet op, as in 't Zeêuws
Synoniemen
edit- spoege uut de mond
- spoege uut de maege
Ontlêniengen in aore taelen
editBronnen
edit- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'spugen'