Wt/zea/spugen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie spoege en spuge.

Omschrievienge

spugen werkwoôrd

• spuge, spoege, spieë:
  1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewônen infinitief
  2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[ˈspyɦən], [ˈspyɦn], [ˈspyɣən]

Vervoegienge

Ziet bie spuge.

Aore vurmen

• spuge
• spoege, spoegen
• spieë
• spuchelen, spuggele, spuggelen
• spêkelen

Aore schriefwiezen

• spuhen, spuh'n (gin standaerdschriefwieze)

Vertaeliengen

Ziet bie spieë.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 910