Wt/zea/spoege

< Wt‎ | zea
Wt > zea > spoege

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Over Middelnederlands spuen en Oudnederlands *spīwan van Oergermaons *spīwaną (ok de bron van d'n ontronde vurm spien, ziet bie spieë). Vurm mee -g- pas in 't Vroegmiddelnederlands vò d'n eêste keêr op schrift (as spuigen). Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *(s)pti(e)uH, dujelijk 'n onomatopee.

OmschrieviengeEdit

spoege werkwoôrd Goerees, Flakkees, Tools in Fluplands, Noord-Bevelands

  1. spieë (uut de mond en uut de maeg)
  2. zelfstandig naemwoôrd v, soms o wat-a gespoge is (aollebei de beteikenissen), spoegsel, spie(ë)

Opmerkienge: in 't Goereês oôrt 'r verschil gemaekt tusse spieë (uut de mond) en spoege (uut de maeg).

UutspraekEdit

[ˈspuɦə], [ˈspuɣə]

VerbugiengeEdit

Dit zelfstandig naemwoôrd oôr nie verboge.

VervoegiengeEdit

infinitief spoege(n)
gerundium te spoegen(e)
tegewoordigen tied ik spoeg oôns spoege(n)
jie spoeg(t) (spoege) julder spoege(n)
'ie spoeg(t) 'ulder spoege(n)
flejen tied ik, jie, 'ie spoog, spoegde oôns, julder, 'ulder spoge(n), spoegde
gebieënde wieze spoeg(t)
onvoltoôid deêlwoôrd spoegende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)espoge, espoegd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

N.B.: De zwakke vurmen komme vò op Goereê.

UutdrukselsEdit

Ziet ok bie spieë.

  • Dae spoeg ik nie op, dat lust ik wè
  • Je krieg t'r de spoege van, j'oôr d'r onpasselijk van
  • Ik kan gin spoegje meêr maeke, 'k bin vreêd moeë

VariantenEdit

werkwoôrd

zelfstandig naemwoôrd

Aore schriefwiezenEdit

  • spoehe (gin standaerdspellienge)

Ontlêniengen in aore taelenEdit

VertaeliengenEdit

Ziet bie spieë.

BronnenEdit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 910, 914
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 212
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'spugen'