Zeêuws edit
Etymologie edit
Aore vurm van spoege. 't Is nie gezeid dat 't Zeêuws dit woôrd uut 't 'Oôg-'Ollands ei geleênd, mae dae liekt 't wel op.
Omschrievienge edit
spuge werkwoôrd
- spoege, spieë (in aollebei de zinnen)
- "Dae spuug ik nie op", zeide d'n dieen. "Dat ao-je noe echt nie moete doee." (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus. Den Boer/De Ruiter, Vlissienge, 1992: blz. 50)
Uutspraek edit
[ˈspyɦə], [ˈspyɣə]
Vervoegienge edit
| infinitief | spuge(n) | |
| gerundium | te spugen(e) | |
| tegewoordigen tied | ik spuug | oôns spuge(n) |
| jie spuug(t) (spuge) | julder spuge(n) | |
| 'ie spuug(t) | 'ulder spuge(n) | |
| flejen tied | ik, jie, 'ie spoog, spuugde | oôns, julder, 'ulder spoog, spuugde(n) |
| gebieënde wieze | spuug(t) | |
| onvoltoôid deêlwoôrd | spugende | |
| voltoôid deêlwoôrd | ei (g)espoge(n), (g)espuugd | |
| Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. | ||
Opmerkienge: aors as in modern 'Ollands bin de sterke vurmen in 't Zeêuws wè gebrukelijker.
Aore vurmen edit
- spugen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland
- spoege, spoegen
- spieë
- spuchelen, spuggele, spuggelen
- spêkelen
Aore schriefwiezen edit
- spuhe (gin standaerdschriefwieze)
Vertaeliengen edit
Ziet bie spieë.
Bronnen edit
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 910