Zeêuws
editEtymologie
editVan Middelnederlands snocken, nocken. Verwant mee snikke en snakke.
Omschrievienge
editsnokke(n)
- Trekke, dikkels mee 'n bitje geweld
- Je moe snokke, aors krieg je dat touwtje nie los!
- Masturbere (van 'n vint gezeid; ruug)
- M'n vriendinne is bie d'r ouwers, dat oor wee 'n aevendje snokken.
Uutspraek
edit[ˈsnɔkə] ~ [ˈsnʌkə]
Vervoegienge
editinfinitief | snokke(n) | |
gerundium | te snokken(e) | |
tegewoordigen tied | ik snok(ke) | oôns snokke(n) |
jie snok(t) (snokke) | julder snokke(n) | |
'ie snok(t) | 'ulder snokke(n) | |
flejen tied | ik, jie, 'ie snokte | oôns, julder, 'ulder snokte(n) |
gebieënde wieze | snok(t) | |
onvoltoôid deêlwoôrd | snokkende | |
voltoôid deêlwoôrd | ei (g)esnokt | |
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. |
- Zelfstandig naemwoôrd
Saemenstelliengen
editDialectvarianten
editVertaeliengen
edittrekke
|
|
masturbere
|
Bronnen
edit- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 895-6
- Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 319