Wt/zea/trekken

< Wt | zea
Wt > zea > trekken

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie trekke.

Omschrievienge

edit

trekken

  1. werkwoôrd trekke, trokke
    • in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
    • rest: 't gerundium (te-vurm)
  2. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud bie trek

Uutspraek

edit

[trækŋ], [ˈtrækən]

Vervoegienge

edit

Ziet bie trekke.

Dialectvarianten

edit

Vertaeliengen

edit

Ziet bie trekke.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 996-7


Etymologie

edit

Van Middelnederlands trecken; ziet bie trekke.

Omschrievienge

edit

trekken

  1. trekke (ok in de zin van 'avontuurlijk op reize gae' of 'reize van veugels')
  2. meêrvoud van trek

Uutspraek

edit

[ˈtrɛkə(n)]

Vervoegienge

edit
infinitief trekken
tegewoordigen tied ik trek wij trekken
jij trekt jullie trekken
h/zij trekt zij trekken
flejen tied ik, jij, h/zij trok wij, jullie, zij trokken
gebieënde wieze trek
onvoltoôid deêlwoôrd trekkend(e)
voltoôid deêlwoôrd heeft en is getrokken
Ouwejaerse vurmen:
jullie trekt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij trekke (anvoegende wieze) ꞏ trekt (gebieënde wieze meêrvoud)
Vurmen mee gij: gij trekt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij trokt (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

edit

Ziet ok bie trekke (Zeêuws).

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'trekken'