Wt/zea/papier

< Wt | zea
Wt > zea > papier

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands papier, pappier, pampier van Oudfrans papier, 'n geleêrde ontlênienge van Latijns papȳrus, wat-a wee van 't Oudgriekse πάπυρος papuros komt. Dat liekt 'n leênwoôrd te wezen, en de gedachte daebie is dat 't dan wè uut 't Egyptisch za komme meedat de papyrusplante dae vandaene komt; 'n bronwoôrd is anders nie gevonde.

Omschrievienge

edit

papier o

  1. flexibel, licht en in dinne vellen af te leveren materiaol, gemaekt uut 'outpap of (vroeger) van ketoen, onder meêr gebruukt vò 't maeken van boeken
  2. (veraol meêrvoud) officieel document, bewies da je ergest van bin, da je wat bezit enz.
  3. Goerees hypotheek, onderpand

Uutspraek

edit

[pɑˈpiːr]

Verbugienge

edit

papieren meêrvoud, papiertje verkleinwoôrd

Stofnaeme

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
  • Je kan wè zegge, ik komme van Brussel, mae de papieren, komt is mee bewiezen
  • ’t Dek van z'n huus is maer papier, 'ie eit 'n zwaere hypotheek Goerees

Varianten

edit

Aore spelliengen

edit

pàpieːr Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Ingeslote ontlêniengen van de variant pampier:

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 697
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'papier, pampier'