Wt/zea/keus

< Wt | zea
Wt > zea > keus

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van Middelnederlands cuerse, coerse (aollebei mee 'eu'-klank te lezen), geleênd uut Oerslaovisch *kъrzьno 'bontjak'. 't Slaovische woôrd liek zelf weêr uut 't Scytisch te kommen; vergliekt Ossetisch кӕрц (kærc). In 't Nederlands allêne in de saemenstellienge keurslijf bekend.

Omschrievienge

edit

keus o

  1. uutlôpende klêjienge op 't onderlief, die-a de beide bênen bedekt; in 't biezonder zòas dat vanous bie de boerinnendracht wier gedroge.
  2. meêrvoud van keu

Opmerkienge: 'n vergliekbaer stik in de burgerdracht oôr dikkels rok genoemd, awast oôrt dae in 't Zeêuws vanous wat anders onder verstae.

Uutspraek

edit

[køːs]

Verbugienge

edit

keusen (Noôrd-Zeêuws), keuzen (Zuud-Zeêuws) meêrvoud; keusje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
  • ’n Stemme as 'n baoie keus, 'n diepe zwaere stemme (veraol van vrouwen gezeid)
  • ’n Kelve meid van lief in keuzen
  • An moeder d'r keuzen 'ange, nie van z'n moeder loskomme, nie buten z'n moeder kunne
  • Keusje lichte, bie 't touwtjespriengen 't touwe straktrekke

Varianten

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 426-7
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 165