Wt/zea/jaone

Zeêuws

Etymologie

Van West-Vlaems jaon. Verwant mee Middel'oôgduus jânen en uutendelienge mee gae: de jaone/joôë is 'n 'gank' nessens 't land en de dulve.

Omschrievienge

jaone werkwoôrd Walchers, Zuud-Bevelands, Land-van-'Ulsters

• joôë, vuulte an d'n dulfkant kappe

Uutspraek

[ˈjɑːnə ~ ˈjɒːnə]

Vervoegienge

infinitief	jaone(n)
gerundium	te jaonen(e)
tegewoordigen tied	ik jaon	oôns jaone(n)
	jie jaon(t) (jaone)	julder jaone(n)
	'ie jaon(t)	'ulder jaone(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie jaon(e)de(n)	oôns, julder, 'ulder jaon(e)de(n)
gebieënde wieze	jaon(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	jaonende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)ejaond
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Varianten

• jaonen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland
• joôë(n)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 381

• Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 148