Wt/zea/vuulte

< Wt | zea
Wt > zea > vuulte

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van vuul en 't achtervoegsel -te. Lo van Driel vergliekt dit woôrd mee waste en zeit van aollebei tot 't biezondere woôrden bin, meedat 't achtervoegsel -te normaol allêne nae abstracte diengen verwiest.

Omschrievienge

edit

vuulte v

  1. vulig'eid
    • Onlangs dee collega Frans z'n beklag over spam, vuulte in de post. (Engel Reinhoudt, De spaerpot van het leven)
  2. 'ard groeiende, dikkels moeilijk uut te roeien ongevroge planten
    • D'r groeide gêên vruchten 't êêle jaer, de vuulte goeng dôôd op 't land en de 'oenders leide eiers daer as je mee kon knikkere. (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus)

Uutspraek

edit

[ˈvyltə]

Verbugienge

edit

Dit woôrd oor nie verboge.

Recensies

edit

Uutdruksels

edit
  • Mee iemand in de vuulte weze, langen tied ruzie è mee iemand
  • Mee vuulte goôie, kwaedspreke, lelijke diengen zeie
  • Waer groeit toch de vuulte, deu ouweren over kinders of joengeren gezeid (Oudurp)
  • ʼt Is mao drôge vuulte, 't probleem is t'overzieën Land-van-Kezands

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1101-2
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 237
  • Lo van Driel, Taal in stad en land: Zeeuws. De dialecten van Zeeuws-Vlaanderen tot Goeree-Overflakke. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2004: blz. 73-4