Wt/zea/ies

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands ijs en Oudnederlands *īs van Oergermaons *īsaz. Buten de Germaonse taelen gin verwanten bekend.

Omschrievienge

ies o

1. bevroze waeter
2. wetenschap iesachtige bevroze stoffen die-a bie kaemertemperatuur vloeibaer of gasvurmig bin.

Opmerkienge: bevroze room of limenaode as lekkernie oor in de regel ijs genoemd.

Uutspraek

[is]

Verbugienge

Dit woôrd is onverbuugbaer.

Saemenstelliengen en afleiiengen

iesbaerlijk iesbermelijk iesgank

ieskant ijskar ieslanders

iespauwtje iespikkel ijsstoel

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Afrikaons: ys
• Araobisch: جَلِيد‎ (ǧalīd) m
• Chinees (Mandarijn): 冰 (bīng)
• Duuts: Eis o
• Frans: glace v
• 'Ebreêuws: קֶרַח‎ (kérach) m
• Hindi: बरफ़ (baraf) m, यख़ (yax) m
• 'Ollands: ijs, ís, ais, ès, ois, ies, uus o
• Iengels: ice
• Italiaons: ghiaccio
• Japans: 氷 (こおり, koori)
• Latijn: glaciēs v
• Limburgs: ies (oôstelijk), ijs enz. (westelijk) o

• Nederlands: ijs o
• Nedersaksisch/Platduuts: ies o
• Oôst-Vlaems: ijs Land-van-'Ulsters, ès Wesdurpe
• Oudgrieks: κρύσταλλος (krustallos) m
• Portugees: gelo m
• Russisch: лёд (ljod) m
• Spaons: hielo m
• Stasvries en verwanten: iis o
• Swahili: barafu kl. 9, 10
• Westerlauwers Vries: iis o
  • Schiermonnikoôgs: ys
• West-Vlaems: ys o

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 369

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

Oôst-Vlaems

Omschrievienge

ies Land-van-'Ulsters

• oenke, eêntje dat overbluuf nae 't dêlen deu tweê
  • Tweê koppel en 'n ies, vuve

Uutspraek

[is]

Verbugienge

iesken verkleinwoord

Uutdruksels

• Iesken uit, eên losse murpel in 't kuutje

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 369