Wt/zea/brande

< Wt‎ | zea
Wt > zea > brande

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Over Middelnederlands branden en Oudnederlands brandan, brennan. De -d- is typisch Nederlands; in 't Middelnederlands kwam de vurm brennen ok vò. Dit werkwoôrd lae s'n eigen afleiie van Oergermaons *brinnaną, mae vò de vurm brande moe me toch nae 't zelfstandige naemwoôrd brand kieke.

OmschrieviengeEdit

brande

  1. onovergankelijk in brand stae, reagêre mee zuurstof
  2. overgankelijk mee vier bewerke, zonder 't te verbranden of zonder naedruk op de vernielienge die-at 't vier doet

UutspraekEdit

[ˈbrɑndə]

VervoegiengeEdit

infinitief brande(n)
gerundium te branden(e)
tegewoordigen tied ik bran(d), brande oôns brande(n)
jie brandt (brande) julder brande(n)
'ie brandt 'ulder brande(n)
flejen tied ik, jie, 'ie brand(e)de oôns, julder, 'ulder brand(e)de, brandden
gebieënde wieze brand
onvoltoôid deêlwoôrd brandende
voltoôid deêlwoôrd ei en is (g)ebrand
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Afleiiengen

SaemenstelliengenEdit

Ziet bie brand.

UutdrukselsEdit

  • Dae gae 'k m'n 'anden nie an brande, ik kiek wel uut om m'n eigen daemee te bemoeien
  • ʼn Verke brande, 'n geslacht verke d'aeren afschroeie

DialectvariantenEdit

Ontlêniengen in aore taelenEdit

VertaeliengenEdit

BronnenEdit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 136
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'branden'