Wt/zea/boer

< Wt | zea
Wt > zea > boer

Zeêuws

edit
 
'n Boer mee z'n koeien.
 
'n Boer mee 'n 'ouwe.

Etymologie

edit
  • (landman) Uut Middelnederlands bure 'buur', van Oudnederlands *būr, van Oergermaons *būraz 'beweuner'. Feitelijk 'tzelfde woôrd as buur, mae bie d'n overgank van Oud- nae Middelnederlands moe 't z'n eige in de westelijke dialecten opgesplist è in boer en buur. In 't oôsten, daer-at die palatalisaotie (nog) nie gebeurde, goenge ze de buurman nabuur etc. noeme.
  • (opripsienge) Onomatopee, da wil zeie 't naedoeën van de klank.

Omschrievienge

edit

boer m

  1. Landbouwer, bezitter of pachter van 'n boeren'of, iemand die-a landwerk vò winst doet.
  2. (Burgerzeêuws) Iederêne die-a nie uut de stad komt, vanous in 't biezonder mensen die in dracht liepe.
  3. Lucht die uut de maeg vromme om'ôge komt, dikkels mee groôt geluud.

Uutspraek

edit

[buːr]

Verbugienge

edit

boeren meêrvoud, boertje verkleinwoôrd

vrouwelijke vurm

boerinne

adjectivêrienge

boers

verbalisêrienge

boere(n)

Uutdruksels

edit
  • D'n boer is op 't werk, d'r oor 'arder gewerkt as anders (asof d'n baes stae te kieken)
  • ʼn Boer verandert drie (tien, zeven) keêr, twint-at 'n over 'n grippe stapt/spriengt, 'n boer moe z'n plannen dikkels anpasse (deu 't weêr) vòdat 'n ze kan uutvoere; ok twint/sint-at 'n over 'n middeldulve stapt, nao 't 'uusje gaot (leste Land-van-Kezands)
  • ʼn Boertje van 'aolfzes-doenker
    1. 'n kleinen boer
    2. 'n Aparten
  • Zò druk as 'n boer op z'n 'of, vreêd druk
  • Zò druk as 'n boertje mee vier pielen en 'n wertel
  • ʼn Langzaemen eter is 'n slechten boer

Saemenstelliengen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 116-9
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 69