Wt/zea/berg

Zeêuws

Vliedberg "'t 'Of Blaemskinders". Zukke 'euveltjes wiere in Zeêland vanous 'bergen' genoemd.

Etymologie

Over Middelnederlands berch en Oudnederlands berg van Oergermaons *bergaz. Van d'n Oer-Indo-Europese wortel *bʰ(e)rǵʰ- 'z'n eige ver'effe'.

Omschrievienge

berg m

1. ver'effienge in 't landschap, minstens 500 meter boven de waeterspiegel
2. elke ver'effienge in 'n vedder plat landschap
3. (figuurlijk) 'n bulte, vreêd vee ergest van
   • Moe je dat kind noe zò'n berg eten vòzette?

Uutspraek

[bæˑrᵊx̞], [baˑrᵊx̞]

Verbugienge

meêrvoud bergen, verkleinwoôrd bergje

Saemenstelliengen

• vliedberg

Ontlêniengen in aore taelen

• berg, bergi Neger'ollands
  • berg, bergi Maegdeneiland-Creooliengels
• bergi Sranantongo
  • bergi Surinaoms-Javaons
• berki Berbice-Nederlands

Vertaeliengen

grôte ver'effienge in 't landschap

• Nie-taelgebonde: ⛰️, 🏔️
• Afrikaons: berg
• Araobisch: جَبَل‎ (ǧabal) m
• Berbice-Nederlands: berki
• Chinees (Mandarijn): 山 (shān)
• Duuts: Berg m
• Frans: montagne v, mont m (ouwerwes buten toponiemen)
• Hindi: पहाड़ (pahāṛ) m, पर्वत (parvat) m
• Iengels: mountain
• Japans: 山 (やま, yama)

• Latijn: mons m
• Limburgs: berg m
• Luxemburgs: Bierg m
• Nederlands: berg m
• Oudgrieks: ὄρος (oros) o
• Portugees: montanha v, monte m
• Russisch: гора́ (gorá) v
• Spaons: montaña v, monte m
• Swahili: mlima kl. 3, 4
• Westerlauwers Vries: berch g

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'berg'

'Ollands

De kerke van Hillegersberg (noe Rotterdam) op 'n ouwe foto. 't 'Euveltje daerop ze staet wier 'berg' genoemd.

Etymologie

Ziet onder Zeêuws. D'afwiekende beteikenisse kan ore verklaerd uut 't landschap van 'Olland, daer-an gin bergen te vinden bin.

Omschrievienge

berg g (m)

1. grôte (>500 m.) ver'effienge van 't grondoppervlak
2. (historisch) duun (as in Bergen)
3. (historisch) zandbulte in 'n moeras (as in Hillegersberg)

Uutspraek

[bɛrᵊχ], [bærᵊχ] (dikkels in 't Zuud-'Ollands), [berᵊχ] (Amsterdams)

Verbugienge

meêrvoud berge, verkleinwoôrd bergie, bergje, bergke

Synoniemen

• duin (bet. 2)
• hil, donk (bet. 3)

Limburgs

'Uusjes in de Geulemerberg in Limburg.

Etymologie

Ziet onder Zeêuws. D'afwiekende beteikenisse kan ore verklaerd uut 't landschap van Limburg, daer-an gin echte bergen te vinden bin.

Omschrievienge

berg m

1. 'euvel
2. grôte (>500 m.) ver'effienge van 't grondoppervlak
3. "roos", 'aerziekte die kom mee witte vlokken
4. meêrvoud van d'eêste tweê

Uutspraek

[bæ¹ʁç] (ienkelvoud; ziet gliek 'ieronder)

Verbugienge

meêrvoud (meêst) berg [bæ²ʁç], verkleinwoôrd bergske

Synoniem

• heuvel (bet. 1)
• sjirvele (bet. 3)

Oudnederlands

Etymologie

Van Oergermaons *bergaz. Eit as zusters Oudsaksisch berg, Oud'oôgduuts berg, Oudvries berch/berg/birg, Oudiengels beorch, Oudnoôrds bjarg, Gotisch *bairgs (bairgahei 'bergachtig gebied'). Van d'n Oer-Indo-Europese wortel *bʰ(e)rǵʰ- 'z'n eige ver'effe'.

Omschrievienge

berg m

• Ver'effienge in 't landschap:
  1. an of bie zeê: 'n duun of 'illetje
  2. in 't binnenland: 'n 'euvel(tje)
  3. in 't butenland: 'n echten berg

(Ziet vò nuances ok onder de moderne lemma's).

Uutspraek

/bɛrx/

Verbugienge

nv.	ienk.	mv.
nom.	berg	berga
gen.	berges (bergas)	bergo
dat.	berge (bergo)	bergon
acc.	berg	berga

Saemenstelliengen

• bergwatar
• mirraberg
• tafalberg