Wt/zea/aerd

Zeêuws

Etymologie

Van Middelnederlands aert. Veddere afkomst ondujelijk; verband mee aerde nie glad uut te sluten.

Omschrievienge

aerd m

• natuur, wieze daerop 'n mens, beêste of zaek in de grond is

Uutspraek

[ɛː(r)t]

Verbugienge

aerden meêrvoud (ongewoon), aerdje

Uutdruksels

• ʼIe eit 'n aerdje nae z'n vaertje, 'ie is net as z'n vaoder (meêsta nie in goeie diengen); soms mee de toevoegienge en/in 'n snoertje nae z'n moertje
• in d'n aerd
  1. in de grond, a je 't beter bekiekt
  2. zòat 't moet
  3. vee, butengemeên: Je kan d'r in d'n aerd goed zwemme
• uut d'n aerd
  1. van eiges
  2. van nature: Somste mensen bin gewoon uut d'n aerd slecht
  3. ontaerd, butengemeên, meêr as zou moete: de leste jaeren oort 't uut d'n aerd waerm in de zeumer

Varianten

• aord Zeêuws-Vlaonderen

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Duuts: Art v
• Iengels: nature

• Limburgs: aard m
• Nederlands: aard v

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 7

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank