| Евґений Джуня | |
|---|---|
| Народзени | 14. януар 1919. |
| Умар | 1. авґуста 2000 (81) |
| Державянство | югославянске |
| Язик творох | руски, сербски |
| Школа | ґимназия, Заґреб,
Педаґоґийна школа, Нови Сад |
| Универзитет | Правни факултет, Беоґрад |
| Период твореня | 1945—1985. |
| Жанри | просвита, право,
радио-новинарство, култура |
| Поховани | у Новим Садзе |
Евґений Джуня (*14. януар 1919—†1. авґуст 2000), професор, редактор у Радио Новим Садзе, перши директор Прекладательней служби Скупштини АП Войводини.
Биоґрафия
Евґений Джуня народзени у Руским Керестуре 14. януара 1919. року. Оцец Михал и мац Ана родз. Пашо. У фамелиї були ище синове Яким и Любо и дзивче Веруна. Основну школу Евґений закончел у Руским Керестуре, ґимназию у Заґребе, потим Педаґоґийну школу у Новим Садзе, а Правни факултет у Беоґрадзе.
Активносци на културно-просвитним полю
Такой после войни 1945. року Евґений Джуня з ґрупу активистох порушал активносци на оспособйованю Друкарнї за виходзенє новинох Руске слово[1]. Дня 15. юния 1945. року, мешац по законченю Другей шветовей войни, зоз керестурскей Друкарнї вишло перше число тижньових новинох под назву Руске слово. У першей редакцийней постави Руского слова були Штефан Чакан, Евґений Планчак, Евґений Джуня, Яша Баков и Гавриїл Г. Надь.
Евґений Джуня бул член Одбору за пририхтованє отвераня Ґимназиї у Руским Керестуре, а од септембра 1946. по децембер 1949. року преподавал у Ґимназиї историю. У априлу 1948. року є поставени за директора тей школи.
У децембре 1949. року почал робиц як новинар у Рускей редакциї Радио Нового Саду, од марца 1951. окончовал и редакторску длужносц[2], а кед емисиї на нашим язику утаргнути, предлужел робиц у Радию як правнїк.
Евґений Джуня сотрудзовал зоз своїма написами з обласци историї у наших виданьох: у Руским народним календаре 1947. и 1948. року, Шветлосци 1952. року, Билтену Покраїнского заводу за видаванє учебнїкох 1968. року и Народним календаре 1970. року.
На чолє Прекладательней служби Скупштини АПВ
Медзитим, чолне место и заслуга за прекладанє правней и вообще фаховей терминолоґиї зоз сербского на руски язик припада праве Евґенийови Джуньови, правнїкови, хтори прекладательству у обласци права вдерел тварди фундаменти и тоту роботу окончовал з полним шерцом и благим словом. Озда прето мено Евґения Джунї остало у вичним паметаню шицких цо з нїм и после нього прекладали правни (и нє лєм правни) тексти.
На основи уставних амандманох зоз 1967. року, уж шлїдуюцого, 1968. року до Покраїнского секретарияту за информациї прияти осем прекладательки: два за мадярски, два за словацки, два за румунски и два за руски язик. Прекладательки за руски язик були Еуфемия (Папуґова) Бесерминї и Гелена (Верешова/Гардийова) Жирош. Року 1969. почали виходзиц Службени новини САПВ на пейцох урядових язикох, у хторих були обявйовани, окрем на сербскогорватским/горватскосербским, материяли и на мадярским, словацким, румунским и руским язику. Кед ше окрем писаного прекладаня за потреби Секретарияту почало симултано и консекутивно прекладац схадзки Скупштини АП Войводини и стретнуца чолних людзох на найвисшим уровню зоз сушедних жемох (Мадярска, Румуния и Словацка), основана Прекладательна служба за штири язики националних меншинох хтори ше теди службено хасновало и вона вецей нє була при Секретарияту за информациї, алє при Скупштини САП Войводини. На чоло тей служби бул поставени директор: Руснак, Евґений Джуня, дипломовани правнїк.
Длужносц першого директора Прекладательней служби Скупштини АПВ прилапел 1969. року и бул источашнє и член першей Комисиї за утвердзованє идентичносци покраїнских предписаньох, одкаль пошол и до пензиї.
Бул у малженстве зоз Ану, Словачку зоз Арадацу, зоз хтору мал дзивче Силвию.
Евґений Джуня умар 1. авґуста 2000. року у Новим Садзе дзе є и поховани на городским теметове.
Литература
- Тамаш, др Юлиян: Просвитни роботнїки 1944-1991. року, Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991), Месна заєднїца Руски Керестур, 1992, бок 413.
Вонкашнї вязи
- Дюра Латяк: Руске слово и професийне новинарство, вебсайт www.ruskeslovo.com, 2. фебруар 2024
- Дюра Латяк: Нови период нашей новинки (VI), вебсайт www.ruskeslovo.com, 3. авґуст 2020.
- Мелания Римар: Колїска за кажде руске дзецко, вебсайт www.ruskeslovo.com, 1. новембер 2017.
- История школи, вебсайт petrokuzmjak.com
- Мирон Жирош, Мали а вельки народ, Евґений Джуня (1919), дип. прaвник, новинaр;
Референци
- ↑ С. Фейса Конєчно у своїм валалє, вебсайт ruskeslovo.com, 30. април 2024.
- ↑ 1949. рок: Евґений Джуня, заменїк редактора, Ґрупа авторох, Гласи и часи, 70 роки Рускей редакциї Радио Нового Саду, НАР, Нови Сад, 2019. б. 138. ПДФ.