Амалия Хромиш, (*18. април 1951.- †14. юний 2007.), професор русийского язика, новинар, прекладатель, поетеса, културни творитель
Амалия Хромиш edit | |
|---|---|
| Народзена | 18. априла 1951, Дюрдьов |
| Умарла | 14. юния 2007. (56), Нови Сад |
| Державянство | югославянске, сербске |
| Язик творох | руски |
| Школа | Ґимназия, Нови Сад |
| Универзитет | Филозофски факултет,
Универзитет у Новим Садзе |
| Период твореня | 1975-2005 |
| Жанри | радийске новинарство,
прекладательство, литература, ґлума |
| Похована | на руским теметове у Дюрдьове |
| Награди | Награда за радио емисию з
обласци красного слова и музики, Ужгород |
Биоґрафия edit
Амалия Хромиш народзена 18. априла 1951. року у Дюрдьове.[1] Оцец Яким и мац Серафа родз. Гарди. До основней школи почала ходзиц у Дюрдьове, а потим ше зоз родичами преселєла до Нового Саду дзе закончела ґимназию и Филозофски факултет, оддїл русийски язик и литературу. Вона була унука Янка Хромиша (1901-1966, псевдоним Бачи Горки), автора кнїжки писньох Квиток младосци хтора обявена 1939. року. Амалия любела буц у єй дїда, опатрала и читала кнїжки з його богатей библиотеки, и вон, напевно, мал одредзени уплїв на єй интелектуалне формованє. Як у пар нагодох сама гуторела "мой дїдо ме научел думац и розсудзовац". Дїдо Янко охрабрел свою унуку же би почала писац поезию и вона свойо писнї обявйовала у сараєвским часопису за дзеци Пионир за хтори була у пар нагодох и наградзована.
По дипломованю, кратши час Амалия Хромиш преподавала русийски язик у Ґимназиї у Руским Керестуре, а робела тиж и як редактор у Заводзе за видаванє учебнїкох у Новим Садзе.
У Радио-телевизиї Нови Сад Амалия Хромиш робела од 1976. по 2005. рок, скоро полни трицец роки. Слухаче ше єй дзечнє здогадую по радийских емисийох Красне слово и музика и Стретнуца на 10. Амалия Хромиш пририхтала и за потреби Рускей редакциї Телевизиї Нови Сад вецей емисиї и репортажи з велїх обласцох. На Фестивалу радия и ТВ националних меншинох у Ужгородзе достала награду за емисию з обласци красного слова и музики.
Инши активносци edit
Була прекладатель зоз русийского на наш руски язик, окреме наукових роботох з обласци язика. Анґажовала ше и як судийски толмач за русийски и руски язик.
Под час роботи у Радию Амалия Хромиш ше од 1976. року уключела и до театралней роботи у Новосадскей сцени Аматерского руского театра „Дядя“. По 1982. рок одбавела три замерковани улоги у театралних фалатох – „Дядя Ваня“, „Радован Треци“ и „Спреводзкоше“. Же свою роботу як театрални аматер похопела озбильно – доказує и факт же з успихом закончела Драмски студио у сезони 1978/1979, на ґрупи ґлуми.
Амалия Хромиш дзечнє сотрудзовала, як автор текстох (стихох), з композиторами та так настали вецей познати шпиванки хтори виводзени на наших фестивалох. Окреме успишну музику на єй тексти зложели члени ґрупи „Роса“.
Член Дружтва за руски язик, литературу и културу Амалия Хромиш була од 1977. року. Була член Линґвистичней секциї та член Скупштини Дружтва. Дзечнє сотрудзовала и брала учасц у витвореню видавательних програмох Дружтва.
Амалия Хромиш ше похорела и 2005. року пошла до пензиї. Умарла 14. юния 2007. року у Новим Садзе. Похована є 16. юния 2007. року на руским теметове у Дюрдьове.
Леґат – дарунок Амалиї Хромиш од понад 1000 (1071) кнїжкох (628 руских, 195 по сербски и 448 на других язикох) ше од 14. новембра. 2012. року и урядово находзи у Основней школи у Дюрдьове.
ТЕКСТИ ПИСНЬОХ edit
| У народним духу | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов текста | Автор музики |
| 1988. | Ой, соколе | Агнета Тимко |
| 1991. | Цо ме то так пече | Дюра Будински |
| 1992. | Писня о тебе | Дюра Будински |
| 1994. | Зохабел ме | Юлиян Рамач-Чамо |
| 1997. | Ей, по роси | Кветослава Бенкова |
| У забавним духу | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов текста | Автор музики |
| 1987. | Писня любови | Агнета Тимко |
| 1988. | Одлєцим ґу хмари | Дюра Будински |
| 1988. | А тебе нєт | Агнета Тимко |
| 1989. | Валцер | Янош Гайдук |
| 1990. | Геленка | Мирослав Пап |
| 1991. | Даремно ме витри будза | Слава Варґа |
| 2010. | Гайзибан у молги | Александер Човс |
|
Ружова заградка | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов текста | Автор музики |
| 1990. | Здогадованє на Дюрдьов | Дюра Будински |
| 1990. | Чайки | Агнета Тимко |
| 1990. | Младосци моя | Дюра Будински |
| 1991. | Провадзи мили милу | Кветослава Бенкова |
| 1991. | Дуга у капкох | Дюра Будински |
| 1991. | Дзе путуєш мой панє | Агнета Тимко |
| 1993. | Левонка | Кветослава Бенкова |
| 1994. | Селїдби | Агнета Тимко |
| 2003. | Я тебе нє рада | Дюра Будински |
| 2004. | Кед одходзел мужичок | Кветослава Бенкова |
| 2007. | То лєто сцигло | Кветослава Бенкова |
Литература и вязи edit
1. Амалия Хромиш, биоґрафия и список композицийох у хторих похасновани єй писнї. Червена ружа 1962-2011 Том II, бок 544.
2. Serbsko-ruski slovnïk, Volume 1, Filozofski fakultet, Katedra za rusinski jezik i književnost, 1995 - 895 pages
3. Jugoslavo-Ruthenica II: роботи з рускей филолоґиї и историї :: COBISS+
4. Здогадованє - автор Амалия Хромиш, Ерато над Коцуром, билтен Клуба писательох, новинарох, публицистох и прекладательох ISSN 0354-8678 (ч. 8, 2005, стр. 63-65)
Вонкашнї вязи edit
Ирина Давосир МАТАНОВИЧ - портрет оперскей диви, автор Амалия Хромиш, ТВ Войводина
Амалия Хромиш, Тексти писньох на хтори компоновани шпиванки
Референци edit
- ↑ Амалия Хромиш (1951-2007), Зборнїк роботох „STUDIA RUTHЕNICA” 12 (25), 2007, бок 158.