Pavle Pejović (Orasi, 13. jul 1950) je crnogorski vajar.
Biografija
editPavle Pejović je završio studije na Odsijeku za likovno vaspitanje na pedagoškoj akademiji u Nikšiću 1975. godine. Diplomirao je na Fakultetu likovnih umjetnosti, odsijek vajarstvo, u Beogradu 1980. godine, u klasi profesora Miše Popovića, kod kojeg je i magistrirao 1982. godine. Bio je stipendista „Moša Pijade“ od 1980. do 1982. godine.
Od 1981. godine predaje na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, odsijek likovno vaspitanje, predmet Vajarstvo, a od 1988. na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju kao docent i vanredni profesor. Redovni je profesor Univerziteta Crne Gore na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju. U dva mandata bio je dekan na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju (1990—1994 i 2000—2004).
Bio je direktor Narodnog muzeja Crne Gore na Cetinju od 2008. do 2017. godine.
Samostalno je izlagao u Podgorici (1981, 1994, 2007), Vrnjačkoj Banji, Sremskoj Mitrovici, Nikšiću, Budvi, Beogradu (1986, 1990, 2001), Skoplju (2007).
Učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama u Beogradu, Splitu, Tuzli, Rijeci, Ljubljani, Pančevu, Skoplju, Subotici, Novom Sadu, Sarajevu…
Učestvovao je na mnogim međunarodnim vajarskim simpozijumima u zemlji i inostranstvu.
Dobitnik je 29 nagrade i priznanja među kojima su: Premija za skulpturu na V izložbi jugoslovenskog portreta (1983), Otkupna nagrada Ljubljanske banke na VIII jugoslovenskom bijenalu male plastike (Murska Sobota), I nagrada na III bijenalu „Milena Pavlović Barili“ (Požarevac, 1987), Godišnja nagrada za skulpturu ULUCG-a „Risto Stijović“ (1988), Trinaestojulska nagrada(1988), Nagrade oslobođenja Cetinja (1994), Plaketa Univerziteta Crne Gore (1994), Nagrada „Milunović, Stijović, Lubarda“ na Tradicionalnoj izložbi ULUCG-a (2000), Nagrada ULUCG-a za najbolju izložbu (2007) i Državna nagrada „Petar Lubarda“ (2009).
Član je ULUCG-a od 1982. godine (na mjesto predśednika ULUCG-a je bio od 2004. do 2009. godine). Član je Internacionalnog skulptorskog centra u Vašingtonu od 1990. godine.
Bio je član Dukljanske akademije nauka i umjetnosti. Na Univerzitetu Crne Gore bio je član Skupštine, član Nastavno-naučnog vijeća, član Senata i glavni urednik Uređivačkog odbora za izdanja Univerziteta Crne Gore.
Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 19. decembra 2008. godine, a za redovnog 18. decembra 2015. godine.
Živi u Podgorici.[1]
Literatura
editMonografski katalog
edit- Gavrić, Zoran: PAVLE PEJOVIĆ/ Dugo putovanje/retrospektiva, Centar savremene umjetnosti, Podgorica, 2007.
- Leksikon crnogorskih umjetnika 1946-2001, Nikčević Nataša: Pavle Pejović, str. 184-186, Udruženje likovnih umjetnika Crne Gore, Podgorica, 2001.
Knjige
edit- Ćetković, Ratka: Likovni život − kritike, prikazi i članci: 1970 – 1985, Centar savremene umjetnosti Crne Gore, Podgorica, 1996, str. 48, 145, 154-155, 208, 211, 224..
- Ćinkul, Ljiljana, Pavle Pejović; Povratak iskonskom - Dom kulture Studentski grad, u: Čuvari umetničke tajne, Clio, Beograd, 2002. str. 170-172.
- Radulović, Ognjen, Vrhovi savremene crnogorske umjetnosti, Centar savremene umjetnosti Crne Gore, Podgorica, 2004, str. 99-101.
- Zeković, Ljiljana: Žestoki ekspresionizam − Pavle Pejović: u: Individualne likovne poetike, Centar savremene umetnosti Crne Gore, 2008, str. 108-112.
- Bogavac Le Kont, Branka: Crna Gora u Parizu: razgovori i susreti sa umjetnicima, Pobjeda, Pariz-Podgorica, 2007, str. 177-184.
- Perović, Olga: pref. cat. Likovni umjetnici članovi crnogorske akademije nauka i umjetnosti: izložba povodom 40. godina rada CANU, Umjetnički paviljon, Podgorica, 2011, 64-69.
- Slovinić, Slobodan: Pavle Pejović – Alhemija ateljea, Podgorica, mart, 2006; Pavle Pejović – retrospektiva, Dvorac Petrovića, Podgorica, 27. 09. 2007, u: Ars libris (1999-2012), Podgorica, 2013, str. 401-404, 451-454.
- Likovne poetike članova Crnogorske akademije nauka i imjetnosti, priredila: Zeković, Ljiljana: Crnogorska akademik ja nauka i umjetnosti, Odjeljenje umjetnosti, Podgorica, 2015, Pavle Pejović, str. 151- 177.
- Zeković, Ljiljana, Umjetnički muzej, Narodni muzej Crne Gore, Cetinje, 2017. str. 160- 161.