Danilo Barjaktarević (Petnjik kod Berana , 14. 11. 1910. – Beograd, 7. 11. 1988) bio je crnogorski filolog.
Biografija edit
Danilo Barjaktarević je rođen u Petnjiku (Berane) 14. novembra 1910. godine. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Beranama. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Skoplju (1933) srpskohrvatski i staroslovenski jezik.
Radio je kao profesor u gimnazijama u Novome Pazaru, Bijelom Polju, Danilovgradu, Smederevu i Čačku. Bio je direktor gimnazije u Prijepolju, potom gimnazije i učiteljske škole u Novom Pazaru. Godine 1950. postaje profesor i rektor Više pedagoške škole u Kragujevcu.
Doktorirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 1958. godine (disertacija „Novopazarsko-sjenički govori“ objavljena je u SDZb XVI). Za naučnog saradnika Instituta za srpskohrvatski jezik u Beogradu izabran je 1960. godine. Iste godine zapošljava se kao profesor na Filozofskome fakultetu u Prištini. Bio je glavni i odgovorni urednik „Zbornika Filozofskog fakulteta“ u Prištini. Nagrađen je Ordenom rada sa zlatnim vijencem. Dvijema studijama o bihorskome govoru dao je vidan doprinos izučavanju crnogorskoga jezika.[1]
Umro je u Beogradu 7. novembra 1988. godine.
Literatura edit
- Nikola Racković: Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.