میر احمد خان اول کلاتئ شاهی دولتئ اولین خان ات که ای منطقه مروچین روچا به پاکستانئ بلوچستانی مربوط ئه بیت.[1] آ شه سال ۱۶۶۶ میلادی تا ۱۶۹۵ میلادیا کلات خان ات. میرحسنءَ مردیں چک نیست اَت ـ پہ ھمے ھاترا چہ میرکمبرءِ نسلءَ میراحمدءَ یک بھادر و پُرمڑایں ورنائے ھست اَت و ماں میرحسنءِ زندا براھوئی قبایلءِ تھا وتی شان و بھادری پیش داشتگ اَت و مزنیں نامے کٹتگ اِتی ـ براھوئیاں ھمشیءَ وتی خان گچیں کت.
میراحمدخان، احمدزئی خاندانءِ نامداریں مردے اَت کہ رند چہ میرحسن ماں 1666 ءِ سالءَ کلاتءِ تھتءِ سرا نشت ـ کلاتءِ حکومتی اَنگت تا روچ مروچی ھمے خاندانءَ گون اِنت ـ
میراحمد وش رنگ، آزات ھیال، بھادر و ڈڈیں مردے اَت ـ اگر آیی پہ یک کارےءِ کنگا ارادہ بہ کتین و گُلایش ببوتیں، گڈا تا وھدیکہ آ کار آسر نبوت ویلے نہ کت ـ تا اے اندازہ آییءِ ارادہ پکّااَت کہ شانزہ جنگ آیی گوں باروزئیاں کت و پشت ماں پشت اے جنگانی تھا پروشی وارت بلے پدا ھم نااُمیت نبوت، و ماں ھبدھمی و ھژدھمی جنگءَ آیانی پروش دات اَنت و سوبیں بوت ـ باروزئیاں اے دوئیں آھری جنگاں ھنچو پروش وارت کہ پدا ھجبر سر چست کنگءِ ھمت اِش نبوت ـ
میراحمدحسن اولی بلوچ اَت کہ کلاتءِ تھا یک بادشاھےءِ حثیتءَ حکومتی کت و درستیں زندا گوں باروزئیاں، کلھوڑاں و مغلاں جنگی کت و وتی دمگءِ ھاکی گیش کنان کت و آییءِ اُوپار سک بازاَت ـ میراحمد وتی قبیلہءِ تھا جنزگے پیداگ کت و پہ حکومتی کنگءَ آیانی سِکین دات اَنت ـ اَپس سواری و جنگی راہ و رھبندی ھیل دات اَنت و رند چہ یک شریں رھشونیءِ پہ مدامی چہ آیان جدا بوت ـ
شاہ زادہ جافر مُغلءِ اُروش کلاتءِ سرا
editتوری اگر میرابراھیم خان میرواڑی گوں ارباب شمس الدین، گوھرام و گوں کلاتءِ دھورایانی کمکءَ توانتی مُغلءِ حاکمءَ پروش بدات و کلاتءَ بگرایت، بلے مُغلانی حکومتی اَنگت ماں مستونگءَ براجاہ اَت ـ میرحسنءِ زمانگءَ کامران مُغل قندھارءِ تھا خلجیانی جَنگ و پروشگءَ و افغانانی اُروشءَ گوں دلگوش اَت ـ پے ھمے ھاترا آییءَ کلاتءِ لشکر کشیءِ وھد و ھمت نہ رس اِت ـ بلے یک سالے رند چہ میرحسنءِ بیرانیءَ، سال 1667 ءَ وھدیکہ چہ افغانءِ نیمگا چٹ اِت، گڈا یک لشکرے چہ قندھار گوں شاہ زادہ جافر مُغلءِ سربراھیءَ پہ کلاتءِ گراگا راھی دات.[2]
کُڈ و مستونگءِ جنگ و مستونگءِ گرگ
editوھدیکہ شاہ زادہ جافر مُغل مستونگءَ پُج اِت، میراحمد گوں وتی قبیلہءِ لشکرا آییءِ دیما اوشتات و کڈ و مستونگءِ دمگا مُغلانی لشکرءِ دیم دارگ بوت ـ مزنیں جنگے رُست، مُغلءِ لشکرا پروش وارت، و شاہ زادہ جافر مُغلءَ دو پاد وام کت و تتک ـ آییءِ لشکر یک یک بوت، بلے براھوئیاں ترّاِت و ترّاِت آیانءَ درگپت اَنت و یک و یک اِش کشت اَنت ـ میراحمد گوں وتی لشکرا دیما روان بوت و مستونگ اِش گپت.[2]
شاہ زادگ دارا مُغلءِ آیگ
editسال 1666 ءَ جیندخان، باروخان اوگانءِ مردیں چک کہ باروزئی خاندانءَ مشھوراَنت، سیوی دمگءِ حاکم اَت ـ اے زمانگءَ سیوی و درّہ بولانءِ دمگاں دھلیءِ شاھنشاہءِ مُغلءِ دستءِ چیرا اِتنت ـ چوش کہ راجدپتر نبسیان گشنت، مُغلانی زمانگءَ اے دمگ جھان آبادءِ نامءَ مشھور بوتگ ـ اے کسہ اں کہ ما بیان کنگا اں، شاہ جھانءِ بادشاھیءِ آھری دور اَت ـ
جیندخان سکیں زالم و بے رھمے اَت، مردماں چہ آیی بیزاراِتنت ـ چنت کس چہ پُنیءِ ٹکا کہ چہ مرزئی قبیلہءَ اِتنت چہ جیندخانءِ زلم و زورا نالاں بوت اَنت و وتی پریات اِش پہ شاہ جھان سر کت ـ شاہ جھانءِ حکمءَ، جیندخان پہ پابجولان دھلی برت و شاہ جھانءِ دربارا پیش کت ـ وھدیکہ جیندخانءِ سرا جرم ثابت بوت، شاہ جھان حکم دات کہ جیندخانءِ دست و پادانءَ ببنداِت، بلے دارا پہ اے ھاترا کہ پہ اورنگ زیبءِ دیمءِ دارگءَ، آ دمگءِ کوہءِ سردارانی و آیانی قبیلہ مھتاج اَت، پیش کنزاِت و چہ شاہ جھانءَ دست بندی کت کہ جیندخانءَ پھل بکنت ـ گڈا پہ اے ھاترا کہ دارا یکے چہ شاہ جھانءِ دوستیں مردمان اَت، شاہ جھان جیندخانءَ پہ داراءِ ھاترا آزات کت، و جیندخان چہ دارا باز وش بوت و پدا سیوی آتک ـ چند مدتءَ رند اورنگ زیب شاہ جھانءِ سرا اُروش کت و گپتی و ماں آگرہءِ کلاتءِ تھا بندی کت ـ ساموگڑءِ جنگءَ اورنگ زیب و داراءِ مزنیں مردمے کشگ بوت اَنت، آسرا دارا پروش وارت ـ چلہءِ گرماگ اَت، دارا وتی جانءَ نجات دات و جھہ اِت ـ شپ جاہ و روچ جاہ، ریکانی تھا در منت و دوزاں آییءِ مال و زرّ پُل اِتنت ـ آسرا سری ماں سندءِ مزنیں دشتءَ کپت ـ اِدءَ کہ رس اِت داراءَ وتی یک دوستے یاد آتک ـ اے دوست سردار جیندخان باروزئی اوگان اَت کہ نزد درّہ بؤلان، سبی نشتگ اَت ـ داراءَ اے ھیال کت کہ پہ اوگانءِ سردارءَ مزنیں نیکیءِ کتگی، باریں آییءَ پناہ دات؟
برینر Brener، داراءِ زمانگءِ یک گردش کنوکیں انگریزے اے ڈؤل گشیت: داراءِ جنین و چکان، داراءَ مناہ کت کہ اوگانءِ سرا اوست مکن ـ اوگانءِ بدیں کاراں آیانی چماں آتک اَنت و پہ وتی آسرا بازاِش گرایت، بلے داراءِ عقل و ھوشءَ کار نہ کت و قدرت و صداقتءِ پرکی نہ زانت، و مدام ھمے یکیں گپی جت کہ، چوں بوت کنت کسے کہ منی بلاھین احسانےءِ وامداراِنت، گوں من ٹگی بکنت ـ آیی اے ھیالااَت کہ اگر یک اِنسانے پہ یکے نیکی کت گڈا آ اِنسان ھم نیکی کنت، و اے باور پہ آیی باز گران تمام بوت ـ جیندخان باروزئی داراءَ و آییءِ جن و چکانءَ دزگیر و زندان کت اَنت و آییءِ جندا آیانءَ زرت و ماں دھلی اورنگ زیبءِ دستءَ دات اَنت ـ اورنگ زیبءَ مزنین مال و زرّے بی وپائیں جیندخانءَ داد و بخشش دات و نواب بختیارخانءِ لقبی دات.[2]
شاھنشاہ ھمایون و ملک خِطی
editگوں اے حادثہءَ ھور تاریخءِ تاک لیٹینگ بنت و ماں چاغی سردار ملک خِطی بلوچءِ مھمانوازیءَ دلگوش کن اِت، و ابولفضل آییءَ گیابانی دوز و رھزنے گشتگ ـ قندھارءِ حاکم کامران میرزا، ملک خطیءَ حکم داتگ اَت کہ شاھنشاہ ھمایونءَ دزگیر بکنت، بلے آیی شیرشاہ شوریءِ دیما پروش وارتگ اَت و سندءِ گیابانانی تھا سرگردان اَت، و ملک خطی پہ ھمایونءِ دزگیر کنگا گوں وتی ھمراھاں ڈنءَ شتگ اَت ـ بلے ھمایون شاہ و آییءِ جنین حمیدہ بانو بیگم و لھتے چہ آیانی سرمچاراں کہ اَنگت گوں آیاں ھمراہ اِتنت، سراِش ملک خطیءِ لوگا کپت ـ ملک خطیءِ جنینءَ پگر کت کہ بلکے رھگوزاَنت، راہ اِش گار کتگ، نادینت و چاہ و چلیم و آپ و ورگی کتنت ـ یکے چہ ھمایون شاہءِ افسرِانی جنینان، بلوچے اَت، بلوچین جنین اِدا ترجمان بوت ـ وھدیکہ ملک خطیءَ ھال رس اِت کہ ھمایون وت آییءِ لوگءَ آتکگ، اے دگہ روچا پچ ترّاِت و آتک ـ رند چہ سلام و دروتے، گوں ھمایون شاہ گشتی، راستے کہ تئی دزگیریءِ حکم منا گون اِنت، بلے پہ اے ھاترا کہ آتکگ و منی لوگا مھمانے و منی چترءِ سرا نشتگے، گڈا تئے نگھداری منی فرض اِنت ـ تو مروچی منی مھمانءِ، و دست چست کنگ پہ مھمانان، بھادریں بلوچانی کار نہ اِنت ـ من تئے چار و وارا کنان، و وتی مردمانءَ تئے ھمراہ کناں تا ھر کجا کہ تو روئے، چہ وتی ڈیھہ و سیمسراں ترا گوازینان ـ اے مزن شانین بلوچ سردارءَ اے ڈؤل ھم کتگ ـ
اگر ھم دارا شکوہءِ اے دردناکیں کسہءَ ھچ ھاسیں کارے گؤں بلوچانی تاریخءَ نیست اِنت، بلے پہ اے ھاترا کہ لھتے نامالومیں راجدپتر نبیس جیندخانءَ بلوچے گشتگ و اے شرمناکیں کسہ اِش بلوچانی سرا مُشتگ، پہ ھمے ھاترا من تاریخی حوالہ داتگ و اے وڑ تفصیلی بیان کتگ.[2]
لھتے جنگ گوں باروزئیاں
editاولی جنگ
editرند چہ داراءِ دزگیر کنگ و اورنگ زیبءِ حوالہ کنگا جیندخان، بختیارخان لقب دئیگ بوت و ماں سیویءَ وتسر حکومتی کنگااَت ـ یک روچے یک ھندو دکاندارے وتی پریات آییءِ کراّ آرت و رسینت کہ شاہ بیک مندوانی بلوچءِ بچءَ منی راہ بست و منی گوشے والیگ چہ منی گوشاں پہ زور در کت و برت اَنت ـ بختیارخان چہ بازین زلم و کشت و کشاراں سک بد نام اَت ـ گوں اے ھبرءِ اِشکنگءَ، آس گپت، شاہ بیکءِ لوگءِ سرا اُروشی کت و آییءِ مردیں چک و دگہ چنت بلوچ کشگ بوت اَنت ـ شاہ بیک جھہ اِت و وتی پریات میراحمدخانءِ کرّا آرت، میر احمدخان پہ آییءِ بیڑءِ گرگءَ لشکرے زرت و چہ بولان و ڈاڈر و سبیءِ راہءَ رواں بوت، بلے اے وھدا بختیارخان وت مرتگ اَت، و آییءِ بچ میرزاخان، چہ المگیر شاھنشاہ دھلیءِ نیمگا، بلند بخت خان لقب دیگ بوتگ اَت و سبیءِ ھاکم اَت ـ
میرزاخان کہ بلندبخت خان لقب دیگ بوتگ اَت، سبیءَ میراحمدخانءِ لشکرءِ دیما اوشتات، و “شیخ کٹءَ ” آیانی جنگ بنگیج بوت ـ میراحمدخان پروش وارت و پریشاں ھال پدا کلاتءَ پچ ترّاِت ـ اے پروشءَ رند میراحمدخان چاردہ جنگ پشت ماں پشت گوں باروزئیاں کت ـ بلے اے درستیں جنگاں پروشی وارت ـ اے جنگانی کسہ ھچ کتابے تھا نبیسگ نبوتگ اَنت ـ بلے من پہ نادلکشی سرگوزاں.[2]
پانزھمی جنگ گوں باروزئیاں
editگوں اے پُشت ماں پُشتیں جنگانی پروش ورگا، میراحمدخانءِ گھار، بانُک بیبو سک پریشاں بوت، وتی براتا ڈوبارگا لگ اِت و سک ملامتی کت ـ وھدیکہ دیستی میراحمدخان آرام نشتگ، وت پاد آتک لشکرے زرتی و گوں باروزئیاں جنگا لگ اِت.
بانُک بیبو باز ھُژار و چالاکیں جنینے اَت ـ ھپت ھپت فرسنگ اَسپءِ سرا نشت و ھمکتار مردینان جنگے کت ـ قاضی شیخ فاضل یکے چہ باروزئیانی درباریاں، وتی جنگانی کتابءِ تھا اے ڈول آییءِ باروا نبیسیت:
| یکی خواھرش بود بیبو بہ نام | ھمہ مردان کرد او را سلام | |
| چو مردان بہ دیوان نشتی مدام | بہ گردش ھمہ مردان خاص و عام | |
| زنی بود دانا بسی ھوشیار | بمردانگی در جھان اشتھار |
بیبو وتی براتءَ میراحمدخانءَ کلاتءِ تھا اِشت و گوں وتی بلوچانی لشکرا سبیءِ سرا اُروشی کت ـ میرزاخان برزتر چہ ڈاڈر آییءِ راہءَ بست ـ بیریءِ ھندا آیان مڑاِتنت ـ بلے اپسوز کہ اِدا ھم بلوچانی بھتءَ پروش نبشتگ اَت ـ بانُک بیبو گوں بھادری جنگءِ تھا کشگ بوت ـ توری بلوچاں تا کمیں وھدے جنگءِ دیم داشت، بلے پہ اے ھاترا کہ سروک اِش کشگ بوتگ، ھمت اِش سُست ترّاِت.
شانزھمی جنگ گوں باروزئیاں
editوھدیکہ میراحمدخان چہ بانُک بیبوءِ مرکءَ و بلوچانی پروش ورگا سھی بوت، آییءِ جان آس گپت ـ ھر لشکرے کہ کلاتءِ تھا ھست اَت، زرت اَنتی و سبیءِ ڈیھہ و دمگانی تھا پہ وتی ھژمءِ ایرمانءَ، باروزئیانی کُشت و کُشار و گارتءَ لگ اِت ـ بلے اے رندا میراحمدخانءِ زامات، میرابراھیم خان نوشیروانی ھم گوں اَت ـ پچ ترّگءِ وھدا یک جاھے سرھنگءِ دمگءَ باروزئیاں میراحمدءِ دیم گپت و مزنیں جنگے بنگیج اِش کت کہ اے جنگا میرابراھیم خان نوشیروانی کُشگ بوت ـ میراحمدخان و ملاصالح سَک ٹپی بوت اَنت و پہ واری وت اِش آرت و کلاتءَ سر کت ـ توری اے رندا ھم بلوچاں پروش وارت بلے باروزئیانءَ ھم سک باز تاواں رس اِت ـ بلے اے شکستءَ میراحمدخانءَ باز توراِینت ـ پیشی رندا آییءِ بھادریں گھار بیبو کُشگ بوت، اے رندا آییءِ جنکءِ بی بی بانوءِ لوگ واجہ ابراھیم خان، و آییءِ جند ھم سک ٹپی بوتگ اَت ـ بلے میراحمدخان چہ مشکلاں نترس اِت، اے مشکلاں آییءَ یک ھژمناک و با ارادہ ایں انسانے جؤڑ کت ـ ھر شکستے پہ آیی یک درسے بوت و چہ ھر درسے آیی مزنیں سوبے چست کت و ناامیت نہ اَت.[2]
ھبدھمی جنگ گوں باروزئیاں
editمیراحمدخان چہ شانزھمی جنگءَ یاد گپتگ اَت کہ گوں اِشتاپ کاری و ھژمءِ گرگءَ جنگ بَرگ نبیت ـ پہ جنگءِ کنگا اَبید چہ بھادری و سرمچاریءَ وھد شناسی ھم زروری اِنت ـ وھد و بے وھدیں جنگءِ کنگ، بزان وتا موتءِ گپچلءَ دور دئیگ اِنت ـ پہ ھمے ھاترا اے رندا میراحمدخان گوں ھژاری و زانتکاری جنگءِ ازبابانی چن و لانچءَ گلائیش بوت، و کم کم کواس و سرمچاریں بلوچانی یکجاہ کنگا لگ اِت و وتی کرّا داشت اَنتی، و ھما شریں و ساٹتگیں اَپسان آیانءَ دیئگ بوت اَنت ـ ابید چہ اِشی، درستیں بلوچانی قبایل کہ آییءِ فرمانءِ گوش داروک اِتنت، یک جنگجو و سربازیں لشکرے جوڑی کت و تا ھما ھدا کہ واکی رس اِت آیانی سلاہ بند کت اَنت ـ میراحمدخان میرزنگی رئیسانیءَ بلوچ قبایلانی لشکرءِ سروک کت و وت ھما اَسپ سوارانی سرلشکر بوت کہ پہ ھمے جنگا تیار کنگ بوتگ اِتنت ـ اَبید چہ اِشی میراحمدخان ماں کچی و سبی لھتے مردم چاروگ کتگ اَت کہ باروزئیانی سُر و پُرانءَ دلگوش بکن اَنت و زوت آییءَ ھال بدینت.
اے زمانگءَ سبی و کچی و سندءِ لھتے دمگ باروزئیانی دستااِتنت ـ بازیں ٹکے چوش کہ رند، مگسی و بلوچ قبایل ماں کچی کہ وت ماں وتی جنگاں تباہ و باروزئیانی راج بوتگ اِتنت، آیاں ھم میراحمدءِ ھلاپءَ گوں باروزئیان بستگ اَت ـ چنت سالءَ رند چہ سرھنگءِ جنگا میراحمدخان سھی بوت کہ نواب میرزاخان باروزئی کہ بخت بلندخانءِ نامءَ مشھوراَت، رحیم خان پرانگ آییءِ جاہءَ نشتگ و آییءِ جند شکارپور شتگ ـ میراحمدخان اے وھدا جاڑی اَت و ھنچوشیں وھدے ودارا کنگااَت، گوں اے ھالءِ اِشکنگءَ گوں وتی جنگجویں لشکرا و و ھما گچیں کتگيں اَپس سواراں، سبیءِ سرا اُروشی کت ـ وھدیکہ اے ھال رحیم خان پرانگءَ رس اِت، مزنین لشکرے اَبید چہ مگسی و دومکی و اے دگہ بلوچانی قبایلءِ لشکرا، مزنین لشکرے چہ جاموٹءِ قبایلءَ جاڑی کت و میراحمدخانءِ ودارا نشت. میراحمدخان اے رندا سیہ مارے وڑا چہ ھژم و کینگءَ پُرّات، بلے پہ ھژاری و ھیالداری دیما روگااَت ـ رحیم خان لُونی کورءِ کِرّا آییءِ ودارا نشت ـ اے ھندا دو لشکر دیم پہ دیم بوت اَنت ـ میراحمدخان فرمان دات کہ پیادگیں لشکر گوں میرزنگی رئیسانی و شاہ زادہ مھراب خانءِ سروکیءَ پیش بہ کپ اَنت و آییءِ جند گوں اَپس سواراں لشکرءِ پشتءَ داشت ـ رحیم خان پرانگ چہ جنگی رپک و راھاں زبھراَت، و گوں بلوچانی پیادہ ایں لشکرءِ گندگا کہ آییءِ نیمگا روان اِتنت، اَبید چہ اِش کہ جنگ جاہءِ پشتی نیمگءَ ھیال گور بکنت آیانی سرا بیڑی برت ـ میراحمد خان کہ یک تجربہ کار و زانتکاریں جنگی سروکے اَت، چہ رحیم خانءِ سستی و کمزانتیءَ سوبی چست کت و گوں وتی اَسپ سواریں لشکرا چہ رحیم خانءِ لشکرءِ پشتی نیمگا اُروشی کت ـ باروزئیانی لشکر چہ رحیم خانءِ نازانتیءَ محاصرہ تھا کپت ـ اے روچا میراحمدخانءِ بھت باز پُرزوراَت ـ آییءِ فدائیاں باروزئیانءَ شنگ و شانگ کت و زھمانی دپا دات اَنت اِش، و اے کسانیں وھدا لاش لاشءِ سرا کپت ـ آ کہ پَشت کپت اَنت یک و یک بیت اَنت ـ وھدیکہ رحیم خانءِ چم پہ لاشاں کپت چہ جنگ جاہءَ تتک و شکارپورءِ نیمگا شت ـ میراحمد گوں وتی لشکرا سوبیں بوت و سبیءِ بازارا پُترت و آ درستیں شھر و دمگانی گارات کت اَنت ـ آییءِ لشکرا درستین کچیءِ دور دوریں دمگاں گارت کت و گوں کامیابی کلاتءَ پچ ترّاِت.
ھژدھمی جنگ گوں باروزئیاں
editوھدیکہ میرزاخان کہ بلندبخت خانءِ نامءَ مشھوراَت، چہ باروزئیانی پروش ورگا و سبی و کچیءِ گارتءَ ماں شکارپور سھی بیت، چہ ھمودا لشکرے چہ سندیاں جمی کت و کچی آتک ـ چہ کچی ھم جاموٹ، مگسی، رند و دومکیانءَ ھم زرت اَنتی و مزنیں لشکرے تیاری کت ـ میرزاخانی ارادہ اَت کہ سبی و کچیءِ بدلءَ کلات و ساراوانءَ گارت بکنت، و گوں وتی مزنین لشکرا چہ جوھانءِ راہءَ کلاتءِ سرا اُروشی کت ـ احمدخان چہ میرزاخانءِ کارا کہ ڈاہ بوت وتی قبایلی چت و کلاتءَ یکجاہ کت ـ وھدیکہ میرزاخانءِ لشکر کوھستگءَ پُترت اَنت، میرزاخان چنت کوھی قبیلہ چہ بولان و بی بی نالءِ راہءَ مامور کت کہ آیانءَ بجن اَنت و گارت بکن اَنت، و ھمے نمونہ چہ کچی نیمگءَ آیانی جنگی و ورگی توشگانی آیگءِ راہ بندگ بوت ـ میرزا خان گوں وتی سندی لشکرا کہ ھجبر کوھانی تھا جنگ اِش نکتگ اَت، وھدیکہ جوھاں رست اَنت و چم اِش پہ آ برز و بلندیں کوھاں کپت اَنت، سک سست ترّاِتنت و ھبکہ بوت اَنت ـ میراحمدخانءِ بلوچاں سندیانی پچ ترّاگءِ درستیں راھانءَ گٹ کتگ اَت، و جنگی رماں شپ و روچ آیانی سرا اُروش کت، و گوں کسانیں جنگے کوھانی تھا چہ چماں ناھمدیم بوت اَنت ـ کلاتءِ سارتی و برپ پہ سندیاں ھیرانی و بیمناکیں چیزے اَت ـ جت و جدگالانی ٹکاں یک و یک بوت و تتک اَنت ـ ناں آیانءَ دیمروئیءِ و ناں پَشت کنزگءِ ھمت ھست اَت، پہ اے ھاترا کہ درستیں راھاں گٹ اِتنت ـ آسرا میرزاخان تسلیم بوت، پہ اے ھاترا کہ کوھانی تھا جنگ کنگ ھر کسی کار نہ اَت، و ابید چہ جنگ بندی و سُھلءَ دگہ ھچ راھے پہ میرزاخان پشت نکپتگ اَت ـ میرزاخان پہ پھلی لوٹگا میرزنگی رئیسانیءَ نپر کت و خان صاحبءِ کرّا راہ دات ـ میرقلندر رئیسانی میرزنگيءِ پت چہ احمدخانءِ نیمگا میرزاخانءِ اردوگاءَ شت و چہ اودا ھمراہ گوں میرزاخان، خان صاحبءِ خدمتءَ آتک اَنت ـ میرزاخان چہ خان صاحبءَ پھلی لؤٹ اِت و سوگندی یاد کت کہ چدو پد خان کلاتءِ گوشداروک ببیت..[2]
میرزاخان تا مدتے گوں وتی کماشاں کلاتءِ چمگءِ سرا نشت تا وھدیکہ میراحمدخان دلجم و چہ آیی رازی بوت، گڈا کچیءِ روگءِ اِجازتی دات ـ میراحمدخان مدتے چہ باروزئیاں آسودگ بوت و پہ ایمنی کلاتءَ نشت ـ بلے آییءِ قبایل چہ بازیں جنگ و چوپاں بے گوم اَت، آرامی نیست اَت ـ خان مجبور بوت کہ پہ وتی قبایلءِ دلگوش کنگا راھے پہ آیانی زندگیءِ تھلانک دیگا بشوھازیت ـ اے زمانگءَ مزنیں راج و ٹکانی زندگی مالواری اَت ـ پہ ھمے ھاترا بلوچ قبایلاں میراحمدخانءَ پہ آرامءِ نندگءَ نہ اِشت ـ میراِحمدخان پہ شالکؤٹءِ “کویٹہ” تاراج کنگءَ کہ آ وھدی اوگانانی دستااَت، جنگ و اُروشءِ چن و لانچا لگ اِت.[2]
شالکوٹ و پشینءِ سرا اُروش
editمیراحمدخان وتی قبایلی لشکرا ماں مستونگ جاڑی کت و شالکوٹءِ سرا اُروشی کت ـ آ زمانگءَ یکے چہ قندھارءِ حاکمءِ نیمگا شالکوٹءِ حاکم اَت ـ آییءَ جنگ کنگءِ ھمت گوں میراحمدخان نیست اَت، گڈا کلاتءِ تھا منت و آیاں کلاتءَ دورہ کت ـ رند چہ شالکوٹءِ دمگانی تارجا کنگا، میراحمدخان دیما شُت کرپشنگ “پشین” و آ درستیں دمگانءَ پُل اِت و گارت کت اَنت.[2]
سُلہ، کَرخ و چَکُوءِ گراگ “تسخیر کنگ”
درہ مولہ کچیءِ باروزئیانی دستااَت و میراحمد پہ وتی حکومتیءِ ایمن کنگا و چہ سندیانی ترسءَ زروری زانت کہ اے درہءَ بگرایت ـ آیی یک کسانیں لشکرے جم کت و درہ مولہ، کرخ، چکو و آ درستیں دمگاں تا کھیرترءِ کوہءَ گپت و وتی دستءَ کت اَنت ـ درہ مولی زھری ٹکءَ دیگ بوت و آبادیں دمگاں آیانی نیامءَ بھر کنگ بوت اَنت ـ اِشی میراحمدخانءِ آھریگین مُھمیں کاراَت ـ
بیرانی (وفات)
editمیراحمدخان رند چہ 29 سالءَ گوں وتواجھیں و بھادرين حکومتی کنگا 1695 ءِ سالءَ ماں کلاتءَ بیران (وفات) بوت.
گیپتجاه
edit
| دیمین خان: — |
میر احمد خان اول | پدین خان: میر مهراب خان |
| کلات خانان | ||
|
میر احمد خان | میر مهراب خان | سمندرخان | میر احمد دوم | میر عبدالله | میر محبت | محمد نصیر خان اول | محمود خان اول | میر مهراب خان | میر شهنواز خان |میر نصیر خان دوم| میر خداداد خان | میر شیردل خان | میر محمود خان دوم | محمد عظم جان خان | میر احمد یار خان | | ||