Wt/zea/wrene

Middelnederlands

Etymologie

Van Oergermaons *wrainiaz. Cognaoten in vee zustertaelen bekend, daeronder Oudsaksisch wrēnio, Greuniengs vreen 'onvruchtbaeren 'iengst' en Westerlauwers Vries wreen 'onvruchtbaer schaep'.

Omschrievienge

wrene m

• paerd, in 't biezonder 'n oôrlogspaerd

Uutspraek

/ˈwreː₂nə/

Verbugienge

nv.	ienk.	mv.
nom.	die wrene	die wrenen
gen.	des wrenen	der wrenen
dat.	den wrene	den wrenen
acc.	den wrene	die wrenen

Synoniemen

• pert
• ros
• chevael
• rabijt

Afstammeliengen

• wryen, wreen Nederlands (van 't begin af ouwerwes)

Bronnen

• MNW