Wt/zea/wanne

Zeêuws

'n Wanne op z'n Japans.

Etymologie

Over Middelnederlands wan(ne) en Oudnederlands *wan van Latijn vannus, aol of nie via Oudfrans van. Verwant mee ventus 'wind'.

Omschrievienge

wanne

1. zelfstandig naemwoôrd v ouwerwesse rieten mande om, mee 'ulpe van de wind, 't kaf van 't kôren (of de rieste) te scheien
2. werkwoôrd 't kôren mee 'n wanne (bet. 1) schône

Opmerkienge: wanne in de zin van 'stremien, gaetjespanne', zoas in somste dialecten gezeid oort, is bie 't WZD nie bekend, awast speelt Piet Brakman d'r in z'n liedje ’n Wanne is hjin passeviet wè op toe.

Uutspraek

[ˈʋɑnə], [ˈβ̞ɑnə]

Verbugienge

wannen meêrvoud, wannetje verkleinwoôrd

Vervoegienge

infinitief	wanne(n)
gerundium	te wannen(e)
tegewoordigen tied	ik wan	oôns wanne(n)
	jie want (wanne)	julder wanne(n)
	'ie want	'ulder wanne(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie wande(n)	oôns, julder, 'ulder wande(n)
gebieënde wieze	wan(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	wannende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)ewand
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Saemenstelliengen

• wanmeulen
• wannelapper
• wannepoepe

Uutdruksels

• ’n Schoôt as 'n wanne, dikke bovenbênen
• ’n Gat as 'n wanne, 'n dikke konte
• Mee joe is 't aoltied de wan tegen de keêr in, d'r is mee joe niks te beginnen

Varianten

zelfstandig naemwoôrd

• wan

werkwoôrd

• wannen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Araobisch: مِنْسَف‎ (minsaf) m, مِنْسَفَة‎ (minsafa(h)) v
• Duuts: Worfel v, Wanne v
• Frans: van m
• Iengels: winnowing basket
• Limburgs: wan, want; kafmandj, kafmangel
• Nederlands: wan m/v

• Russisch: ве́ялка (véjalka) v
• Spaons: vano m
• Westerlauwers Vries: wanne, wan g
• West-Vlaems: wanne v
• Zweeds: kastskovel g

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1112-3

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank