Wt/zea/wanne

< Wt‎ | zea
Wt > zea > wanne

Zeêuws edit

 
'n Wanne op z'n Japans.

Etymologie edit

Over Middelnederlands wan(ne) en Oudnederlands *wan van Latijn vannus, aol of nie via Oudfrans van. Verwant mee ventus 'wind'.

Omschrievienge edit

wanne

  1. zelfstandig naemwoôrd v ouwerwesse rieten mande om, mee 'ulpe van de wind, 't kaf van 't kôren (of de rieste) te scheien
  2. werkwoôrd 't kôren mee 'n wanne (bet. 1) schône

Opmerkienge: wanne in de zin van 'stremien, gaetjespanne', zoas in somste dialecten gezeid oort, is bie 't WZD nie bekend, awast speelt Piet Brakman d'r in z'n liedje ’n Wanne is hjin passeviet wè op toe.

Uutspraek edit

[ˈʋɑnə], [ˈβ̞ɑnə]

Verbugienge edit

wannen meêrvoud, wannetje verkleinwoôrd

Vervoegienge edit

infinitief wanne(n)
gerundium te wannen(e)
tegewoordigen tied ik wan oôns wanne(n)
jie want (wanne) julder wanne(n)
'ie want 'ulder wanne(n)
flejen tied ik, jie, 'ie wande(n) oôns, julder, 'ulder wande(n)
gebieënde wieze wan(t)
onvoltoôid deêlwoôrd wannende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)ewand
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Saemenstelliengen edit

Uutdruksels edit

  • ’n Schoôt as 'n wanne, dikke bovenbênen
  • ’n Gat as 'n wanne, 'n dikke konte
  • Mee joe is 't aoltied de wan tegen de keêr in, d'r is mee joe niks te beginnen

Varianten edit

zelfstandig naemwoôrd
werkwoôrd
  • wannen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1112-3