Wt/zea/vange

< Wt‎ | zea
Wt > zea > vange

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands vanghen en Oudnederlands fangan van Oergermaons *fāhaną. De -ng- is t'r gekomme nae analogie van de flejen tied. Uutendelienge van de wortel *peh₂ḱ- 'bevestige, vastmaeke' en zòdoende varre verwant mee voege, vek en Latijns pax.

Omschrievienge

edit

vange werkwoôrd

  1. wat of iemand pakke, dat-a/die-a nie zòmaer nae je toekomt en dikkels je grip wil ontvluchte
  2. iemand onder d'n indruk brienge
  3. treffend beschrieve
  4. geld kriege

zelfstandig naemwoôrd v

  1. rem op de meulen
  2. balge, kussen in 't greêl

Uutspraek

edit

[ˈvaŋə]

Vervoegienge

edit
infinitief vange(n)
gerundium te vangen(e)
tegewoordigen tied ik vang oôns vange(n)
jie vang(t) (vange) julder vange(n)
'ie vang(t) 'ulder vange(n)
flejen tied ik, jie, 'ie vieng, vo(e)ng, vangende oôns, julder, 'ulder vienge(n), vo(e)nge(n), vangenden
gebieënde wieze vang(t)
onvoltoôid deêlwoôrd vangende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)evange(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Afleiiengen

Verbugienge

edit

vangen meêrvoud, vangetje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
werkwoôrd
  • ’n uultje vange, kort slaope
  • z'n eigen gauw laete vange, gauw onder d'n indruk weze
  • Eêst vange, dan knippe, je moe je nie rieke rekene eêr-a je wat gewonne eit
zelfstandig naemwoôrd
  • De meulen is deu de vange, de vange eit de meulen nie g'ouwe

Varianten

edit
  • vangen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1033
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 231
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'vangen'