Wt/zea/tante

< Wt | zea
Wt > zea > tante

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van Frans tante, in 't Oudfrans as kinderwoôrdje ontstae uut ouwer ante, van Latijn amita 'moeie van vaorskante'. Is pas laet op schrift te vinden; gedacht oor dat 't woôrd eêst bie d'ôgere burgers in gebruuk kwam en daenae bie gewonere lui; van d'n aore kant vaol zeker bie 't Zeêuws nie uut te sluten dat 't woôrd gewoon over de taelgrenze is gekomme. In 't West-Vlaems wier 't ouwe moeie a l in d'n twintigsten eêuw naebie nie meêr gebruukt.

Omschrievienge

edit

tante v

  1. moeie
  2. anspreekvurm van kinders vò 'n ouwere vrouwe die-a gin '(me)vrouw' genoemd ore wil

Uutspraek

edit

[ˈtɑntə]

Verbugienge

edit

tantes meêrvoud, tantetje verkleinwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Ziet bie moeie.

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tante'


Etymologie

edit

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge

edit

tante v

  1. moeie, tante (ok in d'n oneigelijke zin)
  2. willekeurige vrouwe, affectief (soms min bedoeld, soms juust lief)

Uutspraek

edit

[ˈtɑntə]

Verbugienge

edit

tantes meêrvoud, tantetje verkleinwoôrd

Ontlêniengen en afstammeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tante'