Wt/zea/strieë

< Wt | zea
Wt > zea > strieë

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands striden en Oudnederlands stridon van Oergermaons *strīdaną. Ei in sommige zustertaelen (ok) de beteikenisse 'blindere', 'grôte passen maeke'; die za wè komme deu verwarringe mee skrīdaną (dienk an Nederlands schrijden). Veddere etymologie onzeker; d'r oôr gedocht an 'n verband mee d'n Indo-Europese wortel *ster- ('star(re), onbeweêglijk') - dat zou dan uutgebreid moete weze toet *streidʰ- - mae dat liek vargezocht.

Omschrievienge

edit

strieë

  1. vechte, dikkels zonder echt geweld
  2. mee mekaore opgae vò iets (winst, 'n gunst, andacht enz.)
  3. tegespreke, tegen 'n aor z'n zeggen ingae (dikkels zonder liejend vòwerp)
    • Moe je noe altoos wee strieë, Jan? Je kan toch wè's wat van 'n ander anneme!

Uutspraek

edit

[ˈstrijə]

Vervoegienge

edit
infinitief strieë(n)
gerundium te strieën(e)
tegewoordigen tied ik strie(j), strieje oôns strieë(n)
jie strie(t) (strieë) julder strieë(n)
'ie strie(t) 'ulder strieë(n)
flejen tied ik, jie, 'ie streej oôns, julder, 'ulder streje(n)
gebieënde wieze striej, strie(t)
onvoltoôid deêlwoôrd strieënde
voltoôid deêlwoôrd ei (g)estreje(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Substantivêrienge
  • strijd uut 't Nederlands; 't te verwachten *stried oôr in 't Zeêuws nie gebruukt
  • strieër

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Ziet ok bie vechte.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 951
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'strijden'