Wt/zea/roepe

< Wt‎ | zea
Wt > zea > roepe

Zeêuws edit

Etymologie edit

Over Middelnederlands roepen en Oudnederlands ruopan van Oergermaons *hrōpōną. Meschien verwant mee roem.

Omschrievienge edit

roepe werkwoôrd

  1. schreêuwe, mee vee geluud je stemme gebruke
  2. iemand (dikkels deu te roepen [1]) toet d'orde brienge
  3. 'n verkoôp leie, (op)roeper weze
  4. 't begin en ende van 't schof afroepe

Uutspraek edit

[ˈru(ː)pə]

Vervoegienge edit

infinitief roepe(n)
gerundium te roepen(e)
tegewoordigen tied ik roep oôns roepe(n)
jie roep(t) (roepe) julder roepe(n)
'ie roep(t) 'ulder roepe(n)
flejen tied ik, jie, 'ie riep, roop oôns, julder, 'ulder riepe(n), rope(n)
gebieënde wieze roep(t)
onvoltoôid deêlwoôrd roepende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)erope(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Afleiiengen

Saemenstelliengen edit

Varianten edit

  • roepen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Aore spelliengen edit

  • roeːpe Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 798
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'roepen'