Wt/zea/lepel

< Wt | zea
Wt > zea > lepel

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van d'n Indo-Europese wortel *leh₂bʰ- mee as achtervoegsel -l; verwant mee lebbere.

Omschrievienge

edit

lepel m

  • eet- en schepgerei vò vloeibaere eetwaeren, bestaende uut 'n klein kommetje mee 'n stele

Uutspraek

edit

[ˈleːpɤl ~ ˈleɪpɤl]

Verbugienge

edit

lepels meêrvoud, lepeltje verkleinwoôrd

werkwoôrd

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
  • Zòvee as de lepel geve kan, zòvee meugelijk, zòvee as t'r is
  • bie de lepel weze, 'n goed verstand en 'n vlotte praet 'ebbe

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 535
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'lepel'


Etymologie

edit

Van Zeêuws lepel.

Omschrievienge

edit

lepel

Uutspraek

edit

[ˈlɛpɛl]

Bronnen

edit
  • Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)