Wt/zea/jae

< Wt | zea
Wt > zea > jae

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands ja en Oudnederlands *ja van Oergermaons *ja. Vaddere afkomst ondujelijk; vee aore taelgroepen è of 'aodde vanous gin gliekwaerdig woôrd.

Omschrievienge

edit

jae tussenwerpsel

  • partikel om 'n vraeg mee te bevestigen

Uutspraek

edit

[jɛː]

Vervoegienge

edit
ienk. mv.
1 jaek jaemen
2 jaeje jaeje
3 jaen m, jaese v, jaet o jaese

Opmerkienge: deze vurmen schikke d'r eige nae de vraege daerop g'antwoôrd oôr. Opa, mag ik mee a je morge nae Bergen gaet? - Jaeje! Ze bin in 't groôste deêl van Zeêland en Goereê-Flakke stik ouwerwes; allêne de vurm jaet oôr nog mee regelmaet gebruukt (zonder acht te slaen op 't onderwerp van de vraeg).

Varianten

edit
  • jao Burgerzeêuws en Zeêuws-Vlaonderen altoos, rest van 't taelgebied ok dikkels

Tegendeêl

edit

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 378-9