Wt/zea/hundur

< Wt | zea
Wt > zea > hundur

Etymologie

edit

Over Oudnoôrds hundr van Oergermaons *hundaz, ziet vadder bie 'ond.

Omschrievienge

edit

hundur m

Uutspraek

edit

[ˈhʏntʏr]

Verbugienge

edit
ienkelvoud meêrvoud
onbepaeld bepaeld onbepaeld bepaeld
nom. hundur hundurinn hundar hundarnir
gen. hunds hundsins hunda hundanna
dat. hundi hundinum hundum hundunum
acc. hund hundinn hunda hundana

Etymologie

edit

Van (burgerlijk) Zeêuws (h)oenders, begrepe as regelmaetig meêrvoud van 'hoender'.

Omschrievienge

edit

hundur

  1. 'oen
  2. ander geveugelte (bev. 'n kallekoene)

Opmerkienge: Robertson (1989) geef fowl as vertaelienge, wat zou beteikene dat 'n hundur meêr as alleên 'n 'oen is.

Uutspraek

edit

[ˈhʊndʊr]

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'hoen'
  • Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)