Etymologie edit
Over Oudnoôrds hundr van Oergermaons *hundaz, ziet vadder bie 'ond.
Omschrievienge edit
hundur m
Uutspraek edit
[ˈhʏntʏr]
Verbugienge edit
ienkelvoud | meêrvoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaeld | bepaeld | onbepaeld | bepaeld | |
nom. | hundur | hundurinn | hundar | hundarnir |
gen. | hunds | hundsins | hunda | hundanna |
dat. | hundi | hundinum | hundum | hundunum |
acc. | hund | hundinn | hunda | hundana |
Etymologie edit
Van (burgerlijk) Zeêuws (h)oenders, begrepe as regelmaetig meêrvoud van 'hoender'.
Omschrievienge edit
hundur
- 'oen
- ander geveugelte (bev. 'n kallekoene)
Opmerkienge: Robertson (1989) geef fowl as vertaelienge, wat zou beteikene dat 'n hundur meêr as alleên 'n 'oen is.
Uutspraek edit
[ˈhʊndʊr]
Bronnen edit
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'hoen'
- Ian E. Robertson, (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)