Wt/zea/hundur

< Wt‎ | zea
Wt > zea > hundur

Etymologie edit

Over Oudnoôrds hundr van Oergermaons *hundaz, ziet vadder bie 'ond.

Omschrievienge edit

hundur m

Uutspraek edit

[ˈhʏntʏr]

Verbugienge edit

ienkelvoud meêrvoud
onbepaeld bepaeld onbepaeld bepaeld
nom. hundur hundurinn hundar hundarnir
gen. hunds hundsins hunda hundanna
dat. hundi hundinum hundum hundunum
acc. hund hundinn hunda hundana

Etymologie edit

Van (burgerlijk) Zeêuws (h)oenders, begrepe as regelmaetig meêrvoud van 'hoender'.

Omschrievienge edit

hundur

  1. 'oen
  2. ander geveugelte (bev. 'n kallekoene)

Opmerkienge: Robertson (1989) geef fowl as vertaelienge, wat zou beteikene dat 'n hundur meêr as alleên 'n 'oen is.

Uutspraek edit

[ˈhʊndʊr]

Bronnen edit

  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'hoen'
  • Ian E. Robertson, (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)