Wt/zea/gelf

Zeêuws

Etymologie

Uut d'n ouwe variant gheluw, die-a nog in 't Middelnederlands bestoeng, en in 't biezonder van de verboge vurm ghelve(-), daevandaene dan weêr 't onverboge ghelf kon ore gevurmd. Vergliekt 't Duutse gelb tegenover 't Iengelse yellow. 't Liekt 'rop dat 't burgerse geel de geweune beteikenissen ei overgenome, en dat 't boerse gelf allêne de slechte zin van 't woôrd ei g'ouwe. Ziet vedders bie geel.

Omschrievienge

gelf bievoegelijk naemwoôrd

• geel, in de naekommende beteikenissen:

1. geel in 't wezen
2. delg, sleef in 't gewas
3. gastig (van vet, beuter enz.)
4. figuurlijk: ʻn gelve lucht, 'n lucht die-a op sturm staet

Uutspraek

[ˈɦɛləf ~ ˈɣɛləf]

Verbugienge

gelve, gelven m

Trappen van vergliekienge

gelver, gelfst

Aore schriefwiezen

• gèlf Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Vertaeliengen

Ziet bie geel, delg en gastig.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 266

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank