Wt/zea/ditch

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels dich en Oudiengels dīċ van Oergermaons *dīkaz. Feitelijk 'tzelfde woôrd as diek; ziet vadder dae.

Omschrievienge

ditch

1. dulve, sloôt
2. (Iers-Iengels) aeren diekje mee 'n muurtje d'rop, veraol as afscheiienge tussen weitjes gebruukt
3. werkwoôrd weggoôie, afdanke

Uutspraek

[dɪt͡ʃ]

Verbugienge

ditches meêrvoud

Vervoegienge

ditches darde persoôn ienkelvoud, ditched flejen tied en voltoôid deêlwoôrd, ditching onvoltoôid deêlwoôrd