Wt/zea/dik

Nederlands

Etymologie

Ziet bie dikke.

Omschrievienge

dik

• dikke

Uutspraek

[dɪk]

Trappen van vergliekienge

dikker, dikst

Afleiiengen

• aandikken
• dikheid
• dikte
• verdikken

Verbugienge

dikke, diks partitieve genitief, dikken datief, accusatief (vò 1946)

Saemenstelliengen

• dikbuik
• dikdoen
• dikzak

Uutdruksels

• door dik en dun

Synoniemen

• vet (dikke van lief)
• zwaar ('tzelfde)

Afstammeliengen en ontlêniengen

Ziet ok bie dikke.

• dik Afrikaons
  • dik Zuud-Afrikaons-Iengels
• dek, diki Papiaments ('t êne uut 't Zeêuws, 't aore uut 't Nederlands?)
• dik Westerlauwers Vries

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'dik'