Wt/zea/blow

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels blowen en Oudiengels blāwan van Oergermaons *blēaną. Ziet ok bie blaeze.

Omschrievienge

blow werkwoôrd

1. blaeze
2. waoie (van de wind)
3. pupe, 'n vint afzuge
4. verpeste
5. zelfstandig naemwoôrd 'n klap, 'n slag (ok figuurlijk)

Uutspraek

• [bləu] (Brits-Iengels)
• [blou] (Amerikaons-Iengels)

Verbugienge

blows meêrvoud

Vervoegienge

blows darde persoôn ienkelvoud, blew flejen tied, blown voltoôid deêlwoôrd, blowing onvoltoôid deêlwoôrd

Synoniemen

• to suck (off) (bet. 3)
• to waste, to ruin (bet. 4)
• a hit (bet. 5)