Wt/zea/afdoeë

< Wt‎ | zea
Wt > zea > afdoeë

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van af- en doeë.

Omschrievienge edit

afdoeë

  1. schoônvaege
  2. goed van je lief doeë
  3. snieë, oeste van graen of 'oôi
  4. trekke, plokke van fruit
  5. lieë an 'n ziekte enz.
  6. voldoende weze, telle
    • Dat doe nie af.
  7. wegzette (as)

Uutspraek edit

[ˈɑfˌduː.ə]

Vervoegienge edit

infinitief afdoeë(n)
gerundium af te doeën
tegewoordigen tied ik doe af oôns doeë(n) af
jie doe(t) af (doeë(n) af) julder doeë(n) af
'ie doe(t) af 'ulder doeë(n) af
flejen tied ik, jie, 'ie deej af oôns, julder, 'ulder deje(n) af
gebieënde wieze doe(t) af
onvoltoôid deêlwoôrd afdoeënde
voltoôid deêlwoôrd ei af(g)edae(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Afleiiengen

Varianten edit

Aore spelliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 15-6