Wt/zea/afdoeë

Zeêuws

Etymologie

Van af- en doeë.

Omschrievienge

afdoeë

1. schoônvaege
2. goed van je lief doeë
3. snieë, oeste van graen of 'oôi
4. trekke, plokke van fruit
5. lieë an 'n ziekte enz.
6. voldoende weze, telle
   • Dat doe nie af.
7. wegzette (as)

Uutspraek

[ˈɑfˌduː.ə]

Vervoegienge

infinitief	afdoeë(n)
gerundium	af te doeën
tegewoordigen tied	ik doe af	oôns doeë(n) af
	jie doe(t) af (doeë(n) af)	julder doeë(n) af
	'ie doe(t) af	'ulder doeë(n) af
flejen tied	ik, jie, 'ie deej af	oôns, julder, 'ulder deje(n) af
gebieënde wieze	doe(t) af
onvoltoôid deêlwoôrd	afdoeënde
voltoôid deêlwoôrd	ei af(g)edae(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Afleiiengen

• afdoender

Varianten

• ofdoeë
• afdoen
• ofdoen
• afdoeën
• ofdoeën

Aore spelliengen

• afdoeːə Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 15-6