Wt/zea/å

Ziet ok: a, á

Nie-taelgebonde

Etymologie

Deu de gewente om tweê a’s op mekaore te zetten. As 't teiken nie beschikbaer is, type vee mensen nog altoos aa devoôr in de plekke. Duukt in 't Zweeds al in de zestienden eêuw op, mae oôrt in 't Noôrs pas sind 1917 en in 't Deens zelfs pas sind 1948 gebruukt.

Omschrievienge

å

• Diacritische variant van d'a, in onderkastvurm; 'n letter die-a veraol in 't Noors, Deens en Zweeds gebruukt oôr.

Uutspraek

• [oː] (Noôrs, Zweeds)
• [ɔˀ] (Deens)

Aore vurmen

• Å

Zweeds

Etymologie

zelfstandig naemwoôrd.

Over Oudnoôrds á van Oergermaons *ahwō. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *h₂ekʷeh₂ en zòdoende verwant mee Latijns aqua. Dienkt ok an Aa, de naeme van vee kleine riviertjes in Nederland.

vòzessel

Over Oudnoôrds á van Oergermaons *ana. Ziet vadder bie an.

Omschrievienge

å

1. zelfstandig naemwoôrd g klein riviertje
2. vòzessel an (verouwerd buten versteênde uutdruksels)

Uutspraek

[oː]

Verbugienge

	ienkelvoud		meêrvoud
	onbep.	bepaeld	onbep.	bepaeld
nom.	å	åen	åar	åarna
gen.	ås	åens	åars	åarnas

Synoniemen

• flod (beteikenisse 1)
• på (beteikenisse 2)