Svetlana Kana Radević (Cetinje, 21. novembar 1937 — 8. novembar 2000) je crnogorska arhitektica i prva žena arhitekta u Crnoj Gori.
Biografija edit
Svetlana Kana Radević je rođena 1937. godine. Osnovnu školu je završila na Cetinju, a gimnaziju u Podgorici. Diplomirala je na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, a apsolvirala je i Istoriju umetnosti, studirajući oba fakulteta istovremeno. Magistrirala je u SAD, na Univerzitetu u Pensilvaniji, u klasi Luisa Kana, kao dobitnica Fulbrajt stipendije. Stručna usavršavanja imala je u Parizu, Moskvi i u Japanu, u ateljeu Kiša Kurokave.
Bila je inostrana članica Ruske akademije za arhitekturu i građevinske nauke, đe je primljena 1994. godine (istovremeno kad i Kenzo Tange), redovna članica Dukljanske akademije nauka i umjetnosti, prva potpredśednica Matice crnogorske, članica Crnogorskog PEN centra, članica UNESCO-a (AIA) i članica uprava strukovnih udruženja.
Za njena arhitektonska ostvarenja je karakterističan specifičan izbor materijala i aktivno učešće u kreiranju ambijenta. Njena značajnija djela su: Hotel „Podgorica“ (1967), Autobuska stanica u Podgorici (1968), Stambeno-poslovna zgrada u Petrovcu (1968), Stambeno-poslovna zgrada u Mojkovcu (1969), Hotel „Mojkovac“ (1968-1974), Spomen-kompleks na Barutani (1980), Hotel „Zlatibor“ (1981), Leksikografski zavod u Podgorici (1984-1989) i Poslovni centar Kruševac u Podgorici (1991, sa Ljiljanom Radević). Mnoga djela nastala su u saradnji sa sestrom Ljiljanom Radević, koja je takođe bila arhitektica.
Najmlađa je laureatkinja savezne Borbine nagrade za arhitekturu (1968), jedina žena arhitekta dobitnica te nagrade i jedina arhitektica iz Crne Gore nagrađena ovim priznanjem. Dobitnica je Trinaestojulske nagrade 1968. godine i Nagrade oslobođenja Podgorice 1992. godine.[1][2]
Retrospektivnom izložbom Svetlana Kana Radević – poslijeratna arhitektura između centra i periferije (Skirting the Centre: Svetlana Kana Radević on the Periphery of Postwar Architecture) njeno stvaralaštvo prikazano je na najvećoj smotri arhitekture na svijetu, Bijenalu arhitekture u Veneciji 2021. godine.[3] Na izložbi su predstavljena njena najznačajnija djela, među kojima su antifašistička spomen-obilježja, hoteli, poslovni i stambeni objekti, kao i privatna arhivska građa koja do tada nije bila dostupna javnosti.[4]
Od 2011. godine ulica koja se nalazi u mjesnoj zajednici Kruševac u Podgorici nosi naziv Ulica Svetlane Kane Radević.
Reference edit
- ↑ Prva dama crnogorske arhitekture (Objavljeno 24.08.2017., pristupljeno 03.05.2019.)
- ↑ Muzej žena Crne Gore: SVETLANA KANA RADEVIĆ (Pristupljeno 03.05.2019.)
- ↑ Stvaralaštvo Kane oduševilo venecijansku publiku (Objavljeno 22.05.2021., pristupljeno 22.05.2021.)
- ↑ Posvećenost okruženju, gradu i arhitekturi (Objavljeno 13.05.2021., pristupljeno 22.05.2021.)