Etymologie
editVan Oergermaons *wigją, afgeleide bie *weganą 'draege', dus feitelijk 'lastbeêste'. Kon vanuut de bron ôre gereconstrueêrd deu vergliekienge mee Oudsaksisch wiggi en Oudiengels wicg; nog in 't Vroegmodern Iengels as widge bekend.
Omschrievienge
editwiggi o
- paerd
- Si uero admissarium cum grege, hoc est cum VII aut XII equabus furauerit, malb. huicthe sonistha MMDC den. qui faciunt solid. LXII cum dimidio iudicetur, excepto capitale et delatura. 'Maer as d'n dekiengst mee z'n kudde is, dat wil zeie mee 7 of 12 merries, moet 'n 'n boete betaele van 2.600 pennieng, dat is 62 1/2 schellieng, nog zonder de waerde en 't weigergeld.' (Saolische Wet)
Opmerkienge: as d'ier gegeve lezienge klopt, moet 't woôrd geleze ôre as *uuiccho en is dat in laetere kopieën verlôre gegae. Uiccho zou overeênstemme mee de verwachte genitief meêrvoud wiggo; ziet onder.
Uutspraek
edit/ˈwiɣːi/
Verbugienge
editOpmerkienge: wiggi kan nie mee zeker'eid gereconstueêrd ôre, meedan zukke woôrden in 't laetere Oudnederlands a nie meêr bestae.
| nv. | ienk. | mv. |
|---|---|---|
| nom. | wiggi | wiggi |
| gen. | wigges | wiggo |
| dat. | wigge | wiggin |
| acc. | wiggi | wiggi |