Wt/zea/wak

Zeêuws

Etymologie

bievoegelijk naemwoôrd

Over Middelnederlands wac 'nat' van Oergermaons *wakwaz. Verwant mee Grieks hugros 'vochtig'.

zelfstandig naemwoôrd

Over 't Nederlands uut 't Middel'oôgduus geleênd.

Omschrievienge

wak bievoegelijk naemwoôrd

1. nat, moerasachtig (van de grond gezeid)
2. vrak, nie sterk (van diengen/constructies gezeid)
3. onbetrouwbaer, zwak (van de gezond'eid gezeid)
4. zelfstandig naemwoôrd o open plekke in 't ies, zòwè deu mensen gemaekt as deu de natuur opengelaete

Uutspraek

[ʋɑk], [β̞ɑk]

Verbugienge

bievoegelijk naemwoôrd

wakke, wakken m, waks partitieve genitief

Trappen van vergliekienge: wakker, wakst

zelfstandig naemwoôrd

wakken meêrvoud; wakje, waksje verkleinwoôrd

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1111

• Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 376

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

Skepi

Etymologie

Van Zeêuws wachte.

Omschrievienge

wak

• wachte

Uutspraek

[wak]

Bronnen

• Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)