Wt/zea/vomit

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels vomiten van Latijn vomitāre, intensitief van vomāre.

Omschrievienge

vomit

1. werkwoôrd spieë, spoege (uut de maege)
2. zelfstandig naemwoôrd kots, spoegsel

Uutspraek

• [ˈvɒmɪt] (Brits-Iengels)
• [ˈvɑmɪt] (Amerikaons-Iengels)
• [ˈvɔmɪt] (Austraolisch-Iengels)

Vervoegienge

vomits darde persoôn ienkelvoud, vomited flejen tied, vomited voltoôid deêlwoôrd, vomiting onvoltoôid deêlwoôrd

Synoniemen

• puke