Wt/zea/tuun

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands tuun en Oudnederlands tūn van Oergermaons *tūnaz. Vadders onbekend; meschien verwant mee Template:Wt/zea/xga dunom '’illetje', daevan ons duun liek te kommen. De typisch Zeêuwse beteikenisse van 'om'einienge' is d'ouwere; me vinde die ok in 't Duutse Zaun. Tuun in de zin van '’of', komt uut 't Nederlandse ('Ollandse) tuin. De gedachte daerachter is 't gebied in d'om'einienge; 't Iengels town berust daer ok op. D'ouste vindplekke van tuun etc. in die zin is 't Oudnoôrdse tún; 't woôrd kan 'ier mee de Vikiengen gebrocht weze.

Omschrievienge

tuun m

1. (verouwerend) opstaende afscheiienge: 'n 'ekken, 'aegt of nog zòwat
2. 'n dienk in de vurm van 'n 'ekken, bevòbeeld 'n werkje van ries'out bie d'n diekbouw of 'n rekje an de muur
3. 'of (oôrsproenkelijk Burgerzeêuws, noe aolgemeên)

Uutspraek

[tyn]

Verbugienge

tunen meêrvoud, tuuntje verkleinwoôrd

Afleiiengen

• tune werkwoôrd

Saemenstelliengen

gaoisen tuun 'outtuun, 'outen tuun iezderen tuun

kindertuun plankentuun riestuun

teêltuun tuunschêre wilgentuun

Uutdruksels

• Mee z'n 'oôd deu d'n tuun gae, obsternaot deugae
• Kraeke as 'n ouwe tuun, vreêd kraeke
• Daer-at d'n tuun 't leêgst is, komme ze d'r 't eêst over, je moe nie aol te vee vertouwen in aore mensen è
• ’n tuun breie, 'n riestuun maeke
• in d'n tuun gae, schold bekenne bie 'n gedwongen trouw (in de bevindelijke kerken)

Ontlêniengen in aore taelen

• tun Berbice-Nederlands
• tune Frans (onzeker)
• tun Skepi

Vertaeliengen

Ziet bie 'of.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1005

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tuin'