Wt/zea/taatjen

< Wt‎ | zea
Wt > zea > taatjen

Etymologie edit

Van taat/tate/toat, dat-a in de dialecten rond d'ouwe Zujerzeê dikkels vò vaoder/vaer oor gebruukt.

Omschrievienge edit

taatjen o / tussenwerpsel, Huizers

  • anspreekvurm vò vinters onder mekaore

Uutspraek edit

[ˈtaːtʲən]

Verbugienge edit

taatjes meêrvoud

Aore vurmen edit

  • -ta (in saemenstelliengen mee naemen)

Tegendeêl edit

Bronnen edit

  • Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2002: blz. 68