Wt/zea/taatjen

< Wt | zea
Wt > zea > taatjen

Etymologie

edit

Van taat/tate/toat, dat-a in de dialecten rond d'ouwe Zujerzeê dikkels vò vaoder/vaer oor gebruukt.

Omschrievienge

edit

taatjen o / tussenwerpsel, Huizers

  • anspreekvurm vò vinters onder mekaore

Uutspraek

edit

[ˈtaːtʲən]

Verbugienge

edit

taatjes meêrvoud

Aore vurmen

edit
  • -ta (in saemenstelliengen mee naemen)

Tegendeêl

edit

Bronnen

edit
  • Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2002: blz. 68