Wt/zea/slapen

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands slapen, ziet bie slaepe.

Omschrievienge

slapen

1. werkwoôrd slaepe, slaope
2. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud van slaap

Uutspraek

[ˈslaːpə(n)]

Vervoegienge

infinitief	slapen
tegewoordigen tied	ik slaap	wij slapen
	jij slaapt	jullie slapen
	h/zij slaapt	zij slapen
flejen tied	ik, jij, h/zij sliep	wij, jullie, zij sliepen
gebieënde wieze	slaap
onvoltoôid deêlwoôrd	slapend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft geslapen
Ouwejaerse vurmen: jullie slaapt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij slape (anvoegende wieze) ꞏ slaapt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij slaapt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij sliept (flejen tied)