Wt/zea/she

< Wt | zea
Wt > zea > she

Iengels

edit

Etymologie

edit

Van Middeliengels sche/scho. De vaddere afkomst leit 'n bitje in d'n duuster. 't Oudiengels gebruukte naemelijk gin vurm mee s- of sc-, mae hēo (vergliekt Oudvries hio, modern Vries hja); scio duukt allêne op 't aollerlest op. De meêst bevredigende verklaerienge is dat d'uutspraek van [heːo] over [çeː]/[ço] nae [ʃeː]/[ʃoː] is gegae. Invloed van overzeê, d.w.z. van 't Oudnederlands, vaol zeker nie uut te sluten.

Omschrievienge

edit

she

  1. zie (persoônlijk vònaemwoôrd ienkelvoud)
    1. vò 'n vrouwelijk persoôn
    2. vò 'n vrouwelijke beêste (nessens it)
    3. vò 'n boôt (nessens it bie somste nie-vaklui)
    4. (bie uutbreiienge van de vorrige) vò 'n voertuug of mesine daer-a mee gewerkt oor (allêne in vaktaele)
    5. (ouwejaers) vò 'n land, dienk of begrip daer-at de spreker liefde vò voelt
  2. zelfstandig naemwoôrd wuufje (van 'n beêste)

Uutspraek

edit
  • [ʃiː] Bris-Iengels
  • [ʃi] Amerikaons-Iengels

Verbugienge

edit
vònaemwoôrd

her casus obliquus, bezittelijk, hers genitief

zelfstandig naemwoôrd

shes meêrvoud

afgeleiden

Ontlêniengen in aore taelen

edit
  • ŝi Esperanto
  • ji Volapük