Wt/zea/schoewe

< Wt | zea
Wt > zea > schoewe

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Middelnederlands s(h)uwen, Oudnederlands scuwan. 'n Afgeleide van schoew; ziet schoef.

Omschrievienge

edit

schoewe

  1. werkwoôrd uut de weg gae, zurge da je d'r nie mee te maeken kriegt
  2. bievoegelijk naemwoôrd Noôrd-Zeêuws verboge vurm van schoew, soms ok de grondvurm; ziet bie schoef

Uutspraek

edit

[ˈsxuu̯ə]

Vervoegienge

edit
infinitief schoewe(n)
gerundium te schoewen(e)
tegewoordigen tied ik schoe, schoew oôns schoewe(n)
jie schoe(w)(t) (schoewe) julder schoewe(n)
'ie schoe(w)(t) 'ulder schoewe(n)
flejen tied ik, jie, 'ie schoewde(n) oôns, julder, 'ulder schoewde(n)
gebieënde wieze schoew(t)
onvoltoôid deêlwoôrd schoewende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)eschoewd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Varianten

edit
  • schoewen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Aore spelliengen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 839