Wt/zea/meure

< Wt‎ | zea
Wt > zea > meure

Zeêuws edit

Etymologie edit

Nie bekend. 't Woôrd is pas nae d'n Tweêde Waereldoôrlog op schrift gevonde en oor as 'klanknaebootsend' verklaerd.

Omschrievienge edit

meure

  • slaepe, slaope (ruug)
    • Ik gaen ik 'n stuitje meure, en dan lienkere me vanmiddag gliek trug nae 't durp, goed? (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en faobels van Jodocus, Vlissienge, 1992: blz. 51)

Opmerkienge: Dit woôrd stae nie in 't Woordenboek der Zeeuwse Dialecten.

Uutspraek edit

[ˈmøːrə]

Vervoegienge edit

infinitief meure(n)
gerundium te meuren(e)
tegewoordigen tied ik meur oôns meure(n)
jie meur(t) (meure) julder meure(n)
'ie meur(t) 'ulder meure(n)
flejen tied ik, jie, 'ie meurde, meure(n)de oôns, julder, 'ulder meurde(n), meure(n)de
gebieënde wieze meur(t)
onvoltoôid deêlwoôrd meurende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)emeurd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Aore vurmen edit

  • meuren in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen edit

Bronnen edit