ZeêuwsEdit
EtymologieEdit
Nie bekend. 't Woôrd is pas nae d'n Tweêde Waereldoôrlog op schrift gevonde en oor as 'klanknaebootsend' verklaerd.
OmschrieviengeEdit
meure
- slaepe, slaope (ruug)
- Ik gaen ik 'n stuitje meure, en dan lienkere me vanmiddag gliek trug nae 't durp, goed? (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en faobels van Jodocus, Vlissienge, 1992: blz. 51)
Opmerkienge: Dit woôrd stae nie in 't Woordenboek der Zeeuwse Dialecten.
UutspraekEdit
[ˈmøːrə]
VervoegiengeEdit
infinitief | meure(n) | |
gerundium | te meuren(e) | |
tegewoordigen tied | ik meur | oôns meure(n) |
jie meur(t) (meure) | julder meure(n) | |
'ie meur(t) | 'ulder meure(n) | |
flejen tied | ik, jie, 'ie meurde, meure(n)de | oôns, julder, 'ulder meurde(n), meure(n)de |
gebieënde wieze | meur(t) | |
onvoltoôid deêlwoôrd | meurende | |
voltoôid deêlwoôrd | ei (g)emeurd | |
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. |
Aore vurmenEdit
- meuren in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland
VertaeliengenEdit
ruug vò 'slaope'
BronnenEdit
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank