Wt/zea/lenden

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands lenden en Oudnederlands lendin 'niere(n)' van Oergermaons *landinō. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *lendʰ-/londʰ-. In 't Middelnederlands nog ienkelvoud, daenae verkeêrdelijk as meêrvoud opgevat. De nieren zitten achterin 't onderste deêl van de buuk, wat-a de verschuvienge verklaere kan.

Omschrievienge

lenden meêrvoud

1. onderste deêl van de rik, soms mee de billen d'rbie.
2. middenstik van langwerpige diengen zò as schoeën

Uutspraek

[ˈlændən ~ ˈlandən]

Verbugienge

Dit woôrd is altoos meêrvoud en onverbuugbaer. 'n Meugelijk ienkelvoud lende komt in 'n ienkel uutdruksel vò.

Saemenstelliengen

• lendeschot
• lendestrienge

Uutdruksels

• Ze meuge wè spekkoeken in z'n lenden leie, dieën is vreêd dinne

Varianten

• lennen
• lênen Land-van-Kezands (Biervliet, Truzemint)

Ontlêniengen in aore taelen

• lent Skepi

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Limburgs: linje enz. meêrvoud
• Nederlands: lendenen meêrvoud

• Westerlauwers Vries: lenden meêrvoud

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 535

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'lende'