Wt/zea/kalletjen

Nedersaksisch/Platduuts

Etymologie

Over 't Jiddisch van 't 'Ebreêuws כַּלָּה kalá '(joenge) bruid, schoôndochter', mee 't verkleinwoôrdsachtervoegsel -tjen. Waerschienlijk deu diensters bie Amsterdamse jôden nae Urk gebrocht.

Omschrievienge

kalletjen o (Urkers)

• verkêrienge, liefje, (eên z'n) meisje
  • In wij zeggen 'kalletjen' as we iene z'n verkering bedoelen. – Ja, m'n bruur z'n kalletjen! Frank Jonker (vert. Gerrit Pasterkamp), Japien de Joode. Stichting Odulphus, Urk, 2023: p. 7

Uutspraek

[ˈkaləcən]

Verbugienge

kalletjes meêrvoud

Beteikenisverwante woôrden

• verkering, verkerege
• maotjen