Wt/zea/himmel

Zweeds

Etymologie

Van Oudnoôrds himil, geleênd van Oudsaksisch himil, van Oergermaons *himinaz mee nasaole dissimilaotie ('t verdrukken van tweê neusklanken kort nae mekaore). Eit d'n in'eêmse vurm himin(n) vervange. Ziet vadder bie 'emel.

Omschrievienge

himmel g

1. 'emel, lucht
2. 'emel, 't christelijk parredies

Uutspraek

ontbreekt

Verbugienge

	ienkelvoud		meêrvoud
	onbep.	bepaeld	onbep.	bepaeld
nom.	himmel	himlen	himlar	himlarna
gen.	himmels	himlens	himlars	himlarnas

Synoniemen

• sky (beteikenis 1)