Wt/zea/aerdekant

Zeêuws

Etymologie

Van aerde en kant. De beteikenisse van kant is 'ier verschove van de ziekante van de dulve nae d'aerde die d'rop leit (metonymie).

Omschrievienge

aerdekant meêsta v

• uut de dulve gedolve aerde die op de kant leit om over 't land uutgespreid t'oren.

Uutspraek

[ɛː(r)dəkɑnt]

Verbugienge

Dit woôrd is in beginsel onverbuugbaer.

Varianten

• aerekant
• aerkant Flupland

Synoniemen

• delfgrond
• grondaerde
• oever
• sloôtaerde

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 8