Wt/zea/aelekrukel

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie kreukel; 't element aele- (vergliekt Nederlands alikruik) is toet op d'n dag van vandaege nie afdoende verklaerd.

Omschrievienge

aelekreukel m Menheerse

• kr(e)ukel, zeêslekje dat-a in d'n delta dikkels gegete oor (Littorina littorea)

Uutspraek

[ˈɛːləˌkrykəl]

Verbugienge

aelekrukels meêrvoud, aelekrukeltje verkleinwoôrd

Aore vurmen

• aeljekrukel Goereê-stad
• aerekrukel Goerees, Acht'uzens
• kreukel veraol Zuud-Zeêuws
• krukel veraol Noôrd-Zeêuws

Vertaeliengen

Ziet bie kreukel.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 6-7