Wt/zea/abbelêre

< Wt | zea
Wt > zea > abbelêre

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van Frans appeler, 'noeme', 'roepe', 'in beroep gae'.

Omschrievienge

edit

abbelêre werkwoôrd

  1. riddenêre, 'êle ver'aelen 'ouwe
  2. wat vò mekaore kriege (dikkels in ontkennienge)
  3. onderneme, waege
  4. achterstae mee de betaelienge
    • M'è zò dikkels g'abbeleêrd mee d'ure eej!

Uutspraek

edit

[ɑbəˈleːrə]

Vervoegienge

edit
infinitief abbelêre(n)
gerundium te abbelêren(e)
tegewoordigen tied ik abbeleêr oôns abbelêre(n)
jie abbbeleêr(t) (abbelêre) julder abbelêre(n)
'ie abbbeleêr(t) 'ulder abbelêre(n)
flejen tied ik, jie, 'ie abbeleêrde oôns, julder, 'ulder abbeleêrde(n)
gebieënde wieze abbeleêr(t)
onvoltoôid deêlwoôrd abbelêrende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)'abbeleêrd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels

edit
  • Ie eit 't aorig g'abbeleêrd, Ie eit 't 'r nog goed vanaf gebrocht

Afgeleiden

edit

Saemenstelliengen

edit

Varianten

edit
  • abbelêren in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Aore spelliengen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 33
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 36