Wt/zea/abbelêre

< Wt‎ | zea
Wt > zea > abbelêre

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van Frans appeler, 'noeme', 'roepe', 'in beroep gae'.

Omschrievienge edit

abbelêre werkwoôrd

  1. riddenêre, 'êle ver'aelen 'ouwe
  2. wat vò mekaore kriege (dikkels in ontkennienge)
  3. onderneme, waege
  4. achterstae mee de betaelienge
    • M'è zò dikkels g'abbeleêrd mee d'ure eej!

Uutspraek edit

[ɑbəˈleːrə]

Vervoegienge edit

infinitief abbelêre(n)
gerundium te abbelêren(e)
tegewoordigen tied ik abbeleêr oôns abbelêre(n)
jie abbbeleêr(t) (abbelêre) julder abbelêre(n)
'ie abbbeleêr(t) 'ulder abbelêre(n)
flejen tied ik, jie, 'ie abbeleêrde oôns, julder, 'ulder abbeleêrde(n)
gebieënde wieze abbeleêr(t)
onvoltoôid deêlwoôrd abbelêrende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)'abbeleêrd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels edit

  • Ie eit 't aorig g'abbeleêrd, Ie eit 't 'r nog goed vanaf gebrocht

Afgeleiden edit

Saemenstelliengen edit

Varianten edit

  • abbelêren in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Aore spelliengen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 33
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 36